Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Ewa Wojtyna po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2009r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Sp. z o.o. z siedzibą w Z. o wstrzymanie wykonania decyzji Okręgowego Inspektora Pracy z dnia [...] stycznia 2009r. znak: [...] w przedmiocie nakazu wykonania czynności w zakładzie pracy w sprawie ze skargi na tę decyzję - postanawia - odmówić wstrzymania wykonania skarżonej decyzji.
A. Sp. z o.o. z siedzibą w Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy z dnia [...] stycznia 2009r. znak: [...] utrzymującą w mocy decyzję - nakaz inspektora pracy z dnia [...] grudnia 2008r. znak: [...] w części dotyczącej pkt 1 do 9 i 11 do 13, uchylając ją w pkt 10 i umarzając w tym zakresie postępowanie w sprawie.
Ostatnie z rozstrzygnięć nakazywało wyżej wymienionemu podmiotowi wykonanie szereg czynności, celem zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania skarżonej decyzji, adresując go do organu.
W związku z milczeniem Okręgowego Inspektora Pracy wobec powyższego wniosku, Sąd wezwał pełnomocnika skarżącego do wskazania czy ponawia go przed tut. Sądem.
We wskazanym terminie pełnomocnik strony skarżącej oświadczył, iż podtrzymuje przedmiotowy wniosek. W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że kwestionowana w skardze decyzja została wydana z naruszeniem prawa. Następnie podniósł merytoryczne argumenty świadczące - w jego ocenie - o niezasadności powyższego rozstrzygnięcia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest odstępstwem od wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zasady, iż wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania kwestionowanych nią aktów (czynności).
Artykuł 61 § 3 P.p.s.a. zawiera wyczerpujący katalog przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Oznacza to tym samym, że możliwość uwzględnienia wniosku w tym przedmiocie uzależniona jest od niebezpieczeństwa wystąpienia wskazanych w tym przepisie skutków wykonania decyzji.
Ze względu na wyjątkowy charakter instytucji wstrzymania, uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za jej zastosowaniem spoczywa na stronie skarżącej. Uzasadniając zatem wniosek, strona powinna się powołać bądź na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody bądź też niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wraz ze stosowną motywacją.
Stanowisko skarżącego, że skarżona decyzja jest merytorycznie nietrafna i w jego ocenie narusza prawo, nie stanowi przesłanki do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. Pogląd taki został wyrażony w orzecznictwie sądowym (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9.09.2004r., FZ 358/2004 LexPolonica nr 390383), a Sąd w niniejszym składzie je podziela.
Postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest bowiem postępowaniem o charakterze incydentalnym, w ramach którego sąd nie może badać, chociażby wstępnie, czy kwestionowane rozstrzygnięcie dotknięte jest wadą uzasadniającą jego uchylenie lub stwierdzenie nieważności.
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdza, iż wniosek A. Sp. z o.o.
w Z. nie podlega uwzględnieniu.
Jego argumentacja sprowadza się bowiem jedynie do kwestii merytorycznej prawidłowości objętej skargą decyzji. Brak zaś we wniosku powołania się na przesłanki wstrzymania określone w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Z tego względu odmówiono wstrzymania wykonania skarżonej decyzji, opierając się na art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a.