Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i sposobu zagospodarowania terenu
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku K. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i sposobu zagospodarowania terenu - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

K. K., wezwana została do uiszczenia kwoty 500 zł tytułem wpisu od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i sposobu zagospodarowania terenu.

W odpowiedzi na powyższe złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wskazała, że mieszka razem z konkubentem J. P. w niewykończonym domu o pow. 90 m.kw. Jest właścicielką nieruchomości rolnej o pow. 8,41 ha, w tym 2,30 ha to las. Konkubent jest natomiast właścicielem niezabudowanej nieruchomości rolnej o pow. 2,83 ha. Źródło dochodu wymienionych to renty w kwotach: 160 zł i 530 zł. Skarżąca podniosła, że żyją poniżej minimum socjalnego.

Powyżej opisane oświadczenie skarżącej o jej sytuacji materialnej uznano za niewystarczające do oceny jej możliwości płatniczych, dlatego też wezwano ją do jego uzupełnienia. Odpowiadając na wezwanie strona podała, że dochodów z prowadzonego gospodarstwa rolnego wraz z konkubentem nie uzyskują, a płody wykorzystują na własne potrzeby. Ich comiesięczne wydatki to: wyżywienie - 300 zł, energia elektryczna - 150 zł, lekarstwa - 200 zł, telefon - 100 zł. Wnioskodawczyni podkreśliła także, iż korzystają ze wsparcia opieki społecznej, otrzymując w ramach powyższego do 200 zł.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

W świetle art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Taką szczególną regulacją są unormowania dotyczące instytucji prawa pomocy. Jest ona adresowana do osób ubogich tj. nie posiadających żadnych środków bądź też dysponującymi środkami pieniężnymi w bardzo niewielkiej wysokości, która nie jest wystarczająca do samodzielnego sfinansowania kosztów określonego postępowania. Wyjątkowość prawa pomocy oznacza, że strona, która się o nie ubiega musi wykazać, że podjęła wszelkie kroki w kierunku zdobycia środków potrzebnych do pokrycia kosztów postępowania. Fakt spoczywania na wnioskodawcy ciężaru dowodu co do jego złej sytuacji materialnej wynika z brzmienia art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., który stanowi, że prawo pomocy w zakresie częściowym przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

K. K. twierdzi, że utrzymuje się wraz z konkubentem z pobieranych rent, a ponadto uzyskują płody z prowadzonego gospodarstwa rolnego. Poza tym, od czasu do czasu wymienieni otrzymują świadczenia z pomocy społecznej. Należy jednak zauważyć, że sprawa niniejsza dotyczy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji w postaci budowy budynku jednorodzinnego murowanego na rzecz skarżącej. W związku z powyższą okolicznością wymieniona wezwana została do wskazania źródła pokrycia wydatku na powyższą inwestycję. Udzielona przez nią odpowiedź nie jest jednak wiarygodna. Wnioskodawczyni wskazuje mianowicie, że nieruchomość, na której budowa ma nastąpić stanowi jej własność, jednak ma zamiar darować ją swojej siostrze i jej dzieciom. Skoro jednakże do tej pory tego nie uczyniła, to należy mieć wątpliwości co do rzeczywistości zamiaru z tym zakresie. Nawet jednak gdyby założyć, że twierdzenia wnioskodawczyni są prawdziwe, to skoro inwestorem ma być jej siostra z dziećmi, to właśnie te osoby winny także pokryć niewielki w porównaniu z kosztami całości tej inwestycji wydatek w postaci kosztów sądowych w niniejszej sprawie. Poza tym, należy także zwrócić uwagę na stosunkowo duży wydatek - jeśli się go zestawi z wysokością deklarowanych dochodów strony - który ponoszony jest co miesiąc z tytułu użytkowania telefonu. Tymczasem, w kontekście treści powołanego wyżej art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., tylko środki przeznaczane na tzw. konieczne potrzeby, a więc związane z egzystencją, mają pierwszeństwo przed należnościami publicznoprawnymi jakimi są koszty postępowania.

Ponadto, uwagę zwraca też nadwyżka wydatków strony (750 zł) nad jej dochodami (690 zł). Wprawdzie wnioskodawczyni podniosła, że "okresowo" uzyskuje bądź ona bądź też jej konkubent świadczenia w ramach pomocy społecznej, jednak wskazując ich wysokość "do 200 zł" nie określiła jednocześnie jakiego okresu dotyczą.

Z wymienionych względów odmówiono przyznania skarżącej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Podstawę orzeczenia stanowi art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze