5 lipca 2012 r. POSTANOWIENIE Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie Przewodniczący referendarz sądowy Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata, w sprawie ze skargi wyżej wymienionej, na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] stycznia 2012 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich, - postanawia - przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez: 1) ustanowienie adwokata, 2) zwolnienie od całości kosztów sądowych.
Wnioskiem złożonym w dniu 2 lipca 2012 r., S. G. zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie o przyznanie prawa pomocy. Wniosek ten złożono w sprawie o sygn. akt II SA/Rz 185/12 dotyczącej skargi S. G. na postanowienie Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o odmowie wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzja o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich.
Sprawa ze skargi S. G. została zakończona wyrokiem WSA w Rzeszowie z dnia 17 kwietnia 2012 r. II SA/Rz 185/12 o oddaleniu skargi. Według treści wniosku skarżąca utrzymuje się z emerytury w wysokości 1026,06 zł. Skarżąca posiada nieruchomość o pow. 2,41 ha oraz dom drewniany o pow. 80 m². S. G. żyje samotnie, nie ma też nikogo na swym utrzymaniu. Z nieruchomości rolnej strona nie korzysta. Strona ponosi w skali roku ciężary podatku od nieruchomości (270 zł) oraz na ubezpieczenie budynków (220 zł). Do wydatków o charakterze koniecznym należy doliczyć opłaty za gaz za dwa miesiące 120 zł, energia elektryczna 150 zł, woda 50 zł, wywóz śmieci 45 zł, drewno i węgiel odpowiednio 1500 zł i 600 zł. Poza tym na leczenie wydaje w okresie miesiąca kwotę 200 zł. W uzasadnieniu wniosku o prawo pomocy podkreślono, że wnioskodawczyni liczy 79 lat. Wiek skarżącej wpływa na jej zdolność do samodzielnego prowadzenia sprawy przed WSA. Strona podkreśliła, że ma trudności ze zrozumieniem kierowanych do niej pism sądowych.
Stwierdzono, co następuje :
wniosek skarżącej dotyczy dwóch instytucji składających się na prawo pomocy tj. zwolnienia od kosztów oraz ustanowienia adwokata. Właściwy dla tak szerokiej postaci prawa pomocy art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 270; zwana dalej p.p.s.a.), stanowi, że przyznanie prawa w zakresie całkowitym powinno nastąpić, jeżeli strona wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów wynagrodzenia fachowego pełnomocnika.
Przedstawiona we wniosku o prawo pomocy sytuacja majątkowa skarżącej powoduje konieczność przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. S. G. nie jest w stanie podołać jakimkolwiek kosztom postępowania. Wskazana w podaniu kwota miesięcznych dochodów nie może zostać uznana za wystarczającą do pokrycia kosztów sądowych oraz ciężarów utrzymania nawet jednej osoby. Zwrócenia uwagi wymaga podeszły wiek skarżącej oraz związaną z tym konieczność ponoszenia wysokich ciężarów leczenia (np. zakupu lekarstw, dojazdy do specjalistów).
Regulacje procedury sądowoadministracyjnej w sytuacji, w której znajduje się skarżąca przewidują również ustanowienie fachowego pełnomocnika. W odróżnieniu od procedury cywilnej, w postępowaniu przed WSA, przesłanki przyznania adwokata czy radcy prawnego zostały wyłącznie uzależnione od tego czy strona wnioskująca posiada możliwości pokrycia kosztów postępowania (zob. art. 117 § 5 K.p.c.). Analiza podania skarżącej uprawnia do stwierdzenia, że S. G. nie byłaby w stanie podołać również kosztom wynagrodzenia fachowego pełnomocnika. Nie budzi też wątpliwości, że ogólny stan skarżącej może mieć istotny wpływ na zachowanie wymogów proceduralnych. O przyznaniu tej formy prawa pomocy decyduje też aktualny etap postępowania sądowego, który wiąże się z przymusem adwokacko - radcowskim.
Do pozytywnego dla S. G. rozstrzygnięcia zobowiązuje powołane wyżej unormowanie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Zwolnienie od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych powoduje ten skutek, że skarżąca w granicach sprawy o sygn. akt II SA/Rz 185/12, nie może zostać zobowiązana do uiszczenia wpisu, opłat kancelaryjnych oraz zwrotu wydatków.
Ponieważ S. G. udowodniła, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania a w tym wynagrodzenia dla adwokata, jej wniosek o przyznanie prawa pomocy należy uwzględnić w całości. Niniejsze postanowienie jest równoznaczne z udzieleniem adwokatowi pełnomocnictwa (art. 244 § 2 p.p.s.a.).
Z wyżej powołanych względów orzeczono jak w sentencji niniejszego postanowienia w oparciu art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.