Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata D. G. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postaci sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Wojewody [....] z dnia [...] grudnia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego - postanawia - przyznać adwokatowi D. G. od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Rzeszowie - postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2015 r. - przyznał skarżącej R. S. prawo pomocy m. in. w zakresie ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] - w piśmie z dnia 17 kwietnia 2015 r. - wyznaczyła na pełnomocnika wymienionej adwokata D. G.
Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2016 r. WSA w Rzeszowie oddalił skargę R. S., przyznając jednocześnie adwokatowi D. G. wynagrodzenie tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej stronie w postępowaniu przed sądem I instancji.
W dniu 14 lipca 2016 r. adwokat D. G. działając imieniem R. S. sporządził i wniósł skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia. Została ona oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wyrokiem z dnia 7 grudnia 2017r. sygn. akt II OSK 1940/16. W rozprawie przed sądem wyższej instancji brała udział adwokat K. W. jako substytut adwokata D. G.
Dnia 25 stycznia 2018 r. do WSA w Rzeszowie wpłynął wniosek adwokata D. G. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane w ramach prawa pomocy przed NSA. Pełnomocnik oświadczył równocześnie, że wynagrodzenie to nie zostało do chwili obecnej pokryte przez skarżącą tak w całości, jak i w części.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Adwokat, który został wyznaczony dla strony na podstawie przepisów odnoszących się do prawa pomocy uprawniony jest do otrzymania wynagrodzenia za wykonane na rzecz strony czynności procesowe. Stanowi o tym art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Z kolei zasady przyznawania tego wynagrodzenia określają obecnie regulacje rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714). Jak stanowi § 22 tego aktu, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jego wejścia w życie stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postepowania w danej instancji. Wejście w życie przedmiotowego rozporządzenia miało miejsce dnia 2 listopada 2016 r., zgodnie z jego § 24. Wyrok Sądu I instancji wydany został w niniejszej sprawie dnia 27 kwietnia 2016 r., a kwestionująca go skarga kasacyjna sporządzona została i wniesiona w dniu 14 lipca 2016 r. Dlatego też do kwestii wynagrodzenia pełnomocnika wnoszącego ten środek zaskarżenia zastosowanie znajdują regulacje poprzednio obowiązującego aktu tj. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801), zwanego dalej "rozporządzeniem". Zgodnie z jego § 21 ust. 1 pkt 2, za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed NSA opłatą maksymalną jest 75 % opłaty maksymalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat to jest to 100 % tej opłaty, w obu jednak przypadkach nie mniej niż 240 zł.