Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2016 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku E. M. o przyznanie częściowego prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2015 r. Nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry - postanawia - odmówić zmiany postanowienia referendarza sądowego z dnia 4 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 1646/15.
Wyrokiem z dnia 19 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę E.. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.
E. M. zaskarżyła to orzeczenie składając skargę kasacyjną, do której dołączyła urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy z zaznaczeniem, że domaga się częściowego zwolnienia od kosztów sądowych tj. w zakresie wpisu od skargi kasacyjnej.
Z wniosku tego, jak też udzielonej przez stronę odpowiedzi na wezwanie o dodatkowe dane wynika, że uzyskuje ona emeryturę w wysokości 1382 zł. Prowadzi działalność gospodarczą, jednak nie przynosi ona jakiegokolwiek dochodu. Comiesięczne wydatki skarżącej to: wyżywienie: 450 - 550 zł, odzież: 120 zł, gaz: 250 zł, prąd: 100 zł, woda: 60 zł, wywóz nieczystości: 30 zł, leczenie: 200 zł. Strona podniosła, że nie posiada pojazdów mechanicznych. Wskazała także, iż wpis od skargi pokrył jej syn. Wyciąg z rachunku bankowego wnioskodawczyni wskazuje na dzień 17 listopada 2016 r. saldo wynoszące 8,60 zł. Z kolei z przedłożonych deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiące: sierpień, wrzesień i październik 2016 r. wynika podstawa opodatkowania wynosząca w poszczególnych wymienionych miesiącach: 15 654 zł, 11 559 zł i 10 575 zł.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Wpis od skargi kasacyjnej składa się na koszty sądowe, a zwolnienie od obowiązku jego uiszczenia przesądza o przyznaniu stronie prawa pomocy w częściowym zakresie, a to z mocy art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., osoba fizyczna uprawniona jest do uzyskania takiego wsparcia, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2016 r. referendarz sądowy w tut. Sądzie po rozpoznaniu wniosku E. M. odmówił zwolnienia jej od kosztów sądowych. Z mocy art. 167 § 1a P.p.s.a., do zarządzeń i postanowień referendarza sądowego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zarządzeń przewodniczącego i postanowień sądu. Ze względu więc na okoliczności faktyczne niniejszej sprawy oraz brzmienie powołanego art. 167a § 1 P.p.s.a. zastosowano instytucję przewidzianą w art. 165 P.p.s.a. Według tego przepisu, postanowienie niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. W unormowaniu tym chodzi o zmianę okoliczności mających wpływ na rozstrzygnięcie określonej kwestii załatwianej w drodze postanowienia, o którym mowa w powołanym przepisie. W odniesieniu do prawa pomocy są to więc dane wskazujące na sytuację materialną strony. Porównując więc informacje przedstawione przez skarżącą przy poprzednim oraz obecnym wniosku należy stwierdzić, że doszło wprawdzie do pewnych zmian w tym zakresie, jednak nie wskazują one na potrzebę dokonania modyfikacji zapadłego wobec strony orzeczenia dotyczącego prawa pomocy. Z twierdzeń wnioskodawczyni wynika, że zmniejszyła się wysokość pobieranej przez nią emerytury z kwoty 1681,66 zł do kwoty 1382 zł. Jednocześnie o tę samą kwotę (ok. 300 zł) zmniejszeniu uległy jednak także i wydatki wymienionej związane z utrzymaniem domu. Ponadto, strona twierdzi, że prowadzona przez nią działalność gospodarcza nie przynosi dochodu, ale ciągle ją prowadzi (przeciwne wpisy tj. wskazujące na jej zakończenie czy choćby zawieszenie nie wynikają z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej). Załączone zaś do obecnego wniosku deklaracje dla podatku od towarów i usług wskazują na obrót w kwotach po kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie. Nie bez znaczenia dla rozpoznania niniejszego wniosku jest także i to, że składająca go nadal może liczyć na pomoc rodziny, która opłaciła jej koszt działania za pośrednictwem pełnomocnika oraz koszt opłaty sądowej od skargi. Skarżąca nie odpowiedziała ponadto na skierowane do niej pytanie o wysokość kosztów ponoszonych na telefon i Internet, a składając pierwszy z wniosków o prawo pomocy wydatkowała na ten cel 295 zł. Sumując zaś wszystkie przedstawione przez nią comiesięczne wydatki uzyskuje się kwotę ok. 1260 zł, co oznacza, że do jej dyspozycji pozostaje kwota ok. 100 zł, która może zostać przeznaczona na koszty sądowe.
Z tych wszystkich względów orzeczono o odmowie zmiany postanowienia referendarza sądowego z dnia 4 stycznia 2016 r. odmawiającego zwolnienia E. M. od kosztów sądowych Podstawę powyższego stanowił art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3, art. 246 § 1 pkt 2, art. 167a § 1 i art. 165 P.p.s.a.