Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku K. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego - postanawia - I. umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia wnioskodawczyni od kosztów sądowych, II. ustanowić na rzecz wnioskodawczyni adwokata.
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego.
W terminie do zaskarżenia powyższego orzeczenia K. F. złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Podała, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu. Jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Nie podejmuje zatrudnienia, bowiem opiekuje się niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem. Skarżąca podkreśliła, że jej sytuacja materialna znacznie się pogorszyła od czasu utraty prawa do dodatku mieszkaniowego, którego dotyczy sprawa tj. od kwietnia 2015r. Strona podniosła, że dochody rodziny to renta męża w kwocie 1084 zł, zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł oraz pobierany przez nią specjalny zasiłek opiekuńczy wynoszący 520 zł. Strona zaznaczyła, że z uwagi na tak niskie dochody oraz bardzo wysoki czynsz - 950 zł, jest zadłużona z tytułu opłat mieszkaniowych na kwotę 18 860 zł, od której narastają odsetki. Wnioskodawczyni, jak i jej mąż nie posiadają żadnego majątku tj. ani nieruchomości ani też cennych rzeczy ruchomych czy oszczędności. Na lekarstwa i środki opatrunkowe wydawana jest co miesiąc kwota ok. 350 zł, na prąd - 110 zł. Ponadto, budżet domowy obciąża rata pożyczki zaciągniętej na pralkę, wynosząca 120 zł miesięcznie.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Ze złożonego przez skarżącą wniosku o prawo pomocy, jak też akt administracyjnych sprawy wynika, że sytuacja materialna jej i jej męża, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, jest trudna. Wnioskodawczyni jest bowiem osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Nie pracuje sprawując opiekę nad również niepełnosprawnym, tyle że w stopniu znacznym mężem. W związku z tą opieką strona pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy w wysokości 520 zł, natomiast mąż wnioskodawczyni uzyskuje rentę w kwocie 1084 zł oraz zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł. Z uwagi na stan zdrowia, wnioskodawczyni przeznacza na leczenie swoje i męża ok. 350 zł miesięcznie. Bardzo dużym obciążeniem finansowym dla rodziny jest także czynsz za mieszkanie, wynoszący 950 zł. Ponadto, wymienieni spłacają także pożyczkę zaciągniętą na pralkę, której miesięczna rata to 120 zł. W stosunku do skarżącej zapadł wyrok nakazujący jej eksmisję. Rodzina zalega z opłatami mieszkaniowymi na kwotę 18 860 zł.
Powyższe dane wskazują na zasadność udzielenia stronie żądanej przez nią pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Z mocy bowiem brzmienia art. 239 § 1 pkt 1 lit. h ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", K. F., kwestionując decyzję organu dotyczącą dodatku mieszkaniowego, zwolniona jest z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Dlatego też postępowanie w tym ostatnim zakresie umorzono na podstawie art. 249a P.p.s.a. z uwagi na zbędność rozpoznania wniosku.
Z kolei, wedle treści art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., częściowe prawo pomocy, a zatem np. w zakresie ustanowienia zawodowego pełnomocnika, przyznawane jest osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
K. F. wykazała, że spełnia powyższą przesłankę, dlatego też orzeczono o ustanowieniu na jej rzecz pełnomocnika w osobie adwokata. Podstawę powyższego stanowił art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.