Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Ewa Partyka po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2015 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku E. K. o sprostowanie uzasadnienia wyroku z dnia 6 maja 2015 r. sygn. II SA/Rz 1514/14 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla opiekuna - p o s t a n a w i a - odmówić sprostowania uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 6 maja 2015 r. oddalono skargę E. K. na opisaną w sentencji decyzję. Na wniosek skarżącej sporządzono uzasadnienie tego orzeczenia, które doręczono jej w dniu 28 maja 2015 r.
W dniu 17 lipca 2015 r. skarżąca złożyła w Sądzie wniosek o sprostowanie uzasadnienia wyroku wskazując, iż dwukrotnie błędnie podano w nim, że pobierała świadczenie pielęgnacyjne w związku z opieką nad matką Z. D. Tymczasem świadczenia takiego nie pobierała, na dowód czego przedłożyła kopię decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] o odmowie przyznania jej świadczenia pielęgnacyjnego w tytułu sprawowanej opieki nad Z. D. oraz zaświadczenia od tego organu z dnia 30 czerwca 2015 r. nr [...] informującego, że E. K. nie była uprawniona i nie pobierała świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką sprawowaną nad Z. D., a decyzją z dnia 5 grudnia 2011 r. odmówiono jej przyznania takiego świadczenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Stosownie do art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) dalej: "Ppsa", Sąd może sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. W tych samym przypadkach dopuszczalne jest sprostowanie uzasadnienia wyroku. Z uwagi jednak na dyspozycję art. 144 Ppsa, sprostowanie orzeczenia nie może doprowadzić do merytorycznej jego zmiany.
W uzasadnieniu wyroku z dnia 6 maja 2015 r. na stronie 1 i 6 znajduje się treść wskazana we wniosku o sprostowanie. W pierwszym przypadku chodzi o zdanie "Nigdy nie pobierała bowiem świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym ojcem; pobierała je natomiast w związku z opieką sprawowaną nad matką Z. D.". W drugim natomiast "W świetle wyżej przytoczonych przepisów skarżąca nie spełniała tych warunków po śmierci matki, na którą miała przyznane świadczenie pielęgnacyjne". Z przedłożonych przez skarżącą dokumentów wynika zaś, że nie pobierała ona nigdy świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką sprawowaną nad matką. Biorąc jednak pod uwagę, że powyższe wypowiedzi Sądu stanowiły element ustaleń faktycznych ich sprostowanie w trybie art. 156 § 1 Ppsa nie jest dopuszczalne, ponieważ doprowadziłoby do istotnej zmiany treści uzasadnienia orzeczenia. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, mylne ustalenie faktu, chociażby zostało spowodowane przeoczeniem, nie podlega sprostowaniu, a kwestia, czy prostowany fakt jest w rzeczywistości poparty dokumentami znajdującymi się w aktach postępowania, jest bez znaczenia dla oceny możliwości dokonania sprostowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lutego 2012 r. sygn. I OZ 60/12). Zarzucona przez skarżącą wadliwość winna zatem być kwestionowana tylko w drodze skargi kasacyjnej, której w przepisanym terminie w niniejszej sprawie nie wniosła. Sprostowanie w żądanym zakresie jest bowiem niedopuszczalne.
Na marginesie jedynie można wspomnieć, iż okoliczność ta, nawet jeżeli została błędnie ustalona, nie mogła mieć i nie miała żadnego wpływu na wynik rozpoznawanej przez Sąd sprawy. Ta dotyczyła bowiem kontroli decyzji w przedmiocie zasiłku dla opiekuna z tytułu sprawowanej przez skarżącą opieki nad ojcem S. D.
Z podanych względów, na podstawie art. 156 § 1 Ppsa, orzeczono jak w sentencji postanowienia.