Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2017 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku K. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego - postanawia - I. umorzyć postępowanie w przedmiocie zwolnienia wnioskodawczyni od kosztów sądowych, II. odmówić przyznania wnioskodawczyni prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę K. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego.

Następnie, po otrzymaniu odpisu tego orzeczenia skarżąca wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Wskazała, że nie pobiera żadnego dochodu. Opiekuje się bowiem niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem, sama również będąc osoba niepełnosprawną, tyle, że w stopniu umiarkowanym. Rodzina, w skład której wchodzi jeszcze bezrobotny syn wnioskodawczyni utrzymuje się jedynie z renty jej męża wynoszącej 1084 zł. Skarżąca podniosła, że nie jest w stanie ponosić wszystkich niezbędnych wydatków związanych z utrzymaniem, leczeniem i mieszkaniem, bowiem brak stosownych środków. W związku z powyższym zalega z opłatami mieszkaniowymi. Na lekarstwa i środki opatrunkowe wydaje co miesiąc ok. 350 zł. Wydatek na czynsz to 950 zł, zaś na energię elektryczną 110 zł.

Z kolei z odpowiedzi na wezwanie o podanie dodatkowych informacji wynika, że syn strony nie podejmuje żadnych prac dorywczych, w związku z czym nie uzyskuje jakichkolwiek dochodów. Mąż skarżącej uzyskuje zaś oprócz renty zasiłek pielęgnacyjny (153 zł), zaś skarżąca pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy (520 zł). Comiesięczne wydatki na telefon wynoszą od 30 do 50 zł, natomiast w przypadku syna jest to kwota od 40 do 70 zł. Aktualna wysokość zadłużenia związanego z mieszkaniem to 19 982 zł. Skarżąca zaznaczyła, że miesięcznie jest w stanie zapłacić jedynie kwotę ok. 430 zł tytułem czynszu. Budżet domowy obciąża także rata za zakupioną pralkę wynosząca 120 zł. Koszt utrzymania psa to zaś od 40 do 70 zł miesięcznie.

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:

Żądanie skarżącej nie podlega uwzględnieniu pomimo, że wstępna i pobieżna analiza jej wniosku mogłaby prowadzić do przeciwnej konkluzji. K. F. uzyskuje jedynie dochód w postaci specjalnego zasiłku opiekuńczego. Jej mąż pobiera zaś rentę oraz dodatek pielęgnacyjny. W tym miejscu należy zaznaczyć, że fakt pobierania tych dwóch ostatnich świadczeń wnioskodawczyni ujawniła dopiero odpowiadając na stosowne wezwanie. Nie podała ich natomiast w złożonym wniosku. Wskazuje to na chęć ukrycia pewnych środków celem uzyskania wsparcia w ramach instytucji prawa pomocy. Ponadto, podkreślenia wymaga, że syn skarżącej jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, jednak fakt ten nie może przemawiać za uwzględnieniem żądania strony. Skoro bowiem rodzina skarżącej znajduje się w trudnej sytuacji życiowej, to jej członkowie winni podjąć maksimum starań, by sytuację tę poprawić. O ile trudno wymagać, by starania te podjął mąż skarżącej, który jest niepełnosprawny w stopniu znacznym i niezdolny do pracy, jak też sama skarżąca, której stan zdrowia również nie jest dobry i która sprawuje opiekę nad wymienionym, to nie podano we wniosku żadnych powodów, dla których syn strony nie mógłby podjąć prac dorywczych celem uzyskania środków potrzebnych do zaspokojenia potrzeb rodziny. Umknąć uwadze nie może także okoliczność, iż jak wynika z akt sprawy, na dzień 30 czerwca 2015 r. zadłużenie związane z mieszkaniem wynosiło 40 119,99 zł, zaś obecnie skarżąca podała, że jest to kwota 19 982 zł, a zatem znacznie się zmniejszyła, co wskazuje na uzyskiwanie przez stronę środków, które przeznaczane są na pokrycie przedmiotowego długu. Zwrócić uwagę należy także na wydatek na utrzymanie psa, który nie może zostać uznany za konieczny w aspekcie przesłanek przyznania prawa pomocy. Zgodnie bowiem z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", częściowe prawo pomocy (a zatem np. w zakresie ustanowienia zawodowego pełnomocnika) może otrzymać osoba, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Oznacza to, że tylko wydatki przesądzające o egzystencji mogą wyprzedzać ustawowy, bo zawarty w art. 199 P.p.s.a., obowiązek ponoszenia przez strony kosztów postępowania.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze