21.12.2012 r. POSTANOWIENIE Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 21.12.2012 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku P. K., o wstrzymanie wykonania decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego, z dnia [...].08.2012 r., znak [...], wydanej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 3000 zł, -postanawia- oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Skargą z dnia 7.09.2012 r., P. K. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej zwany WSA), decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej zwany GITD) z dnia [...].08.2012 r., znak [...]. W treści opisanej powyżej skargi, strona skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji organów pierwszej i drugiej instancji do czasu rozpatrzenia skargi przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje :
Na gruncie obowiązujących przepisów postępowania sądowoadministracyjnego, skarga do sądu administracyjnego, nie powoduje co do zasady wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu. Taki wniosek wypływa bezpośrednio z redakcji art. 61 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., nr 270; zwana dalej P.p.s.a.). Brak cechy suspensywności skargi do sądu administracyjnego nie jest jednak zasadą bezwzględną. Jak bowiem wynika z treści przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków chyba, że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Możliwość wstrzymania wykonania nie dotyczy przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie.
Rozpoznawanie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może odbywać się na gruncie przesłanek mogących zaważyć o skasowaniu stanowiącego przedmiot skargi aktu. Jedynym miernikiem decyzji sądu o wstrzymaniu wykonania może być niebezpieczeństwo powstania znacznej szkody lub spowodowania skutków trudnych do odwrócenia dla wnoszącego skargę (art. 61 § 3 p.p.s.a.). Wykazanie prawdopodobieństwa zaistnienia tych okoliczności w całości obciąża stronę skarżącą, co wyklucza ewentualność czynienia przez sąd samodzielnych poszukiwań argumentów przekonujących za wstrzymaniem wykonania. Za tym podejściem przemawia kontradyktoryjność postępowania sądowoadministracyjnego, jak również zasada trwałości aktów organów administracji publicznej. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 1.10.2009 r., sygn. I FSK 1312/08, stwierdził, iż uprawnienie do uzyskania ochrony tymczasowej wiąże się z obowiązkiem uzasadnienia wniosku, poprzez poparcie go stosownymi twierdzeniami i dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania decyzji (LexPolonica nr 2134927).
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja GITD utrzymująca w mocy decyzję organu pierwszej instancji o nałożeniu na P. K. prowadzącego przewóz osób karę pieniężną w wysokości 3000 zł. W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji skarżący podniósł, iż ich wykonanie spowoduje niebezpieczeństwo powstania znacznej szkody i trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wyegzekwowania kary. Wysokość kary jest dla skarżącego znaczna tym bardziej, że balansuje on na granicy opłacalności. Poprzedni rok 2011 zamknął stratą.