Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: SNSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Gminy A. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] lutego 2014 r., Nr [...] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Gminy S. - p o s t a n a w i a - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia.
W dniu 13 sierpnia 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga Gminy A. na zarządzenie Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] lutego 2014 r., Nr [...] w sprawie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Gminy S.
W skardze tej, poza zarzutami odnoszącymi się do zaskarżonego zarządzenia, strona skarżąca wniosła o wstrzymanie jego wykonania. Wskazała, że Gmina A. poniosła znacznej wartości nakłady na zalesienie i utrzymanie lasu w należytym stanie, który obecnie nadaje się do wyrębu. Ewentualna sprzedaż przez Gminę S., objętych zarządzeniem nieruchomości spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej wartości szkody, poprzez utratę źródła dochodu w budżecie Gminy A., co jest niezgodne z prawem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył co następuje:
Artykuł 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. - zwanej dalej jako "P.p.s.a.") stanowi, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie powoduje, co do zasady, wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Jednakże po przekazaniu skargi, zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 P.p.s.a., ale tylko wówczas jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Przy czym chodzi tu o szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.
Obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji obciąża wnioskodawcę.
Warunkiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę, że ich wykonanie oznacza dla niej realne niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku ma wskazywać konkretne okoliczności, świadczące o spełnieniu jednej z ustawowych przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Samo zakwestionowanie prawidłowości zaskarżonego aktu i domaganie się stwierdzenia jego nieważności nie zastępuje wykazania przesłanek, o których mowa w przywołanym wyżej przepisie.
W okolicznościach przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że okoliczności podniesione przez stronę skarżącą nie prowadzą do konsekwencji, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Zaskarżone zarządzenie nie może spowodować zmiany stosunków w sferze prawa własności nieruchomości, bowiem sprzedaż nieruchomości gruntowej wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego. Kwestia wstrzymania lub odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonego zarządzenia nie ma bezpośredniego znaczenia dla wywołania znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków a zatem nie zachodzą okoliczności uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Dodatkowo Sąd wyjaśnia, że w przypadku uwzględnienia skargi zarządzenie, co do której stwierdzona zostaje nieważność zostaje wyeliminowane z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc, co ma znaczenie dla skuteczności wszystkich późniejszych czynności prawnych dokonanych w oparciu o to zarządzenie.
Z powyższych względów, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.