Dnia 27 lipca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Czarnik po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Rz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 maja 2010 roku, sygn. akt II SA/Rz 1017/09 uwzględniającego skargę A. W. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Rz. z dnia [...] października 2009 roku, nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia dodatku za pracę w warunkach szkodliwych - postanawia - I. odrzucić skargę kasacyjną; II. zwrócić Szefowi Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Rz. uiszczony w sprawie wpis od skargi kasacyjnej, w kwocie 100 złotych (sto złotych).
Zarządzeniem z dnia 21 czerwca 2010 roku Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wezwał pełnomocnika Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Rz. radcę prawnego M. L. do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 100 złotych. Do zarządzenia dołączono stosowne pouczenie, iż jego niewykonanie w terminie 7 dni od doręczenia skutkować będzie odrzuceniem skargi kasacyjnej. Zarządzenie zostało wysłane na adres strony skarżącej, albowiem pełnomocnik jest jej pracownikiem, a nie podano innego adresu do doręczeń. Pomimo dwukrotnej awizacji w dniach 24 czerwca i 2 lipca 2010 roku przesyłka nie została odebrana z urzędu pocztowego. Stosownie do treści art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako P.p.s.a. wezwanie należało uznać za doręczone w dniu 8 lipca 2010 roku. Termin do jego wykonania upływał zatem z końcem dnia 15 lipca 2010 roku. Mimo upływu wskazanego terminu nie uiszczono wpisu od skargi kasacyjnej. Pismem z dnia 20 lipca 2010 roku pełnomocnik strony skarżącej wyjaśniła, że nie odebrała wezwania o wpis, albowiem przebywała na urlopie. Ponadto podała, że przesyłka została awizowana wyłącznie jednokrotnie, a więc nie otrzymała ponownego powtórnego dokumentu awizacji. Z treścią wezwania zapoznała się w dniu 20 lipca 2010 roku i w tym też dniu uiściła wpis od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 220 § 3 P.p.s.a., skarga kasacyjna, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd.
Zapłata wpisu po upływie wyznaczonego terminu jest równoznaczna z nienależytym wykonaniem zarządzenia i wywołuje te same skutki, jak nieuiszczenie wpisu. W konsekwencji uiszczenie wpisu od skargi kasacyjnej po upływie terminu wyznaczonego do usunięcia tego braku również stanowi podstawę do jej odrzucenia - por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 1995 r., sygn. akt SA/Wr 829/95, publ. LexPolonica CD; powołane orzeczenie wydano wprawdzie na gruncie nieobowiązujących już przepisów, jednakże z uwagi na swój uniwersalny charakter, zachowało pełną aktualność.
Wezwanie do uiszczenia wpisu zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 8 lipca 2010 roku. Siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej upływał zatem z końcem dnia 15 lipca 2010 roku. Uwzględniając całość powyższego należy więc stwierdzić, iż uiszczenie wpisu w dniu 20 lipca 2010 roku było spóźnione i musi skutkować odrzuceniem skargi kasacyjnej. Nie znajdują potwierdzenia powoływane przez pełnomocnika strony skarżącej okoliczności o wadliwości awizacji przesyłki, w której nadano wezwanie. Na kopercie są wyraźne adnotacje z obu dokonanych awizacji; z dnia 24 czerwca 2010 roku oraz z dnia 2 lipca 2010 roku. Ponadto, o tym, że przesyłka była do odbioru w urzędzie pocztowym przez czternaście dni świadczy dzień, w którym przyjęto, iż nie podjęto jej w terminie - 12 lipca 2010 roku oraz dzień zwrotu do Sądu - 15 lipca 2010 roku. Porównanie dnia pierwszej awizacji z dniem zwrotu przesyłki dowodzi, iż znajdowała się ona w urzędzie pocztowym przez 18 dni i była w tym okresie dwukrotnie awizowana. Końcowo należy również zaznaczyć, iż okoliczność przebywania fachowego pełnomocnika na urlopie nie ma w sprawie żadnego znaczenia.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie powołanego art. 220 § 3 w zw.
z art. 58 § 3 P.p.s.a odrzucił skargę kasacyjną.