Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2015 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej rozgraniczenia nieruchomości - postanawia - przyznać skarżącej prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
M. S., wezwana do uiszczenia wpisu w kwocie 200 zł od jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej rozgraniczenia nieruchomości, złożyła wniosek o zwolnienie od tej opłaty i ustanowienie adwokata. Żądanie to rozszerzyła następnie, składając wniosek na urzędowym formularzu PPF, o zwolnienie od wszelkich kosztów sądowych. Podkreśliła, że jest w trudnej sytuacji materialnej, utrzymując siebie i bezrobotnego syna (27 lat) tylko z emerytury wynoszącej 1054 zł. Podkreśliła, że leczy się z powodu chorób tarczycy i serca i na ten cel wydaje miesięcznie ok. 350 zł. Skarżąca wraz z synem mieszkają w domu o powierzchni 80 m.kw. Majątek rodziny to również nieruchomość rolna - 1ha. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że sama nie jest w stanie "poradzić sobie w sądzie".
Wniosek M. S. zasługuje na uwzględnienie w całości. Pełne prawo pomocy, którego on dotyczy, przyznawane jest stronie, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, o czym stanowi art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Mniejszy natomiast wymiar prawa pomocy tj. obejmujący zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub też tylko ustanowienie adwokata ma zastosowanie do sytuacji, gdy strona nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Prawo pomocy to więc instytucja mająca na celu wsparcie ze środków publicznych osób, które samodzielnie nie mogą sfinansować swojego udziału w postępowaniu sądowym. Brak im bowiem wystarczających środków pieniężnych. Niewątpliwie do tej kategorii osób należy strona skarżąca w niniejszej sprawie. Jak bowiem wynika ze złożonego przez nią wniosku, oprócz małego domu (80 m.kw.) i niewielkiej nieruchomości rolnej (1 ha) nie posiada ona żadnego majątku, jak też oszczędności. Jedyny jej dochód to emerytura, z której musi ona utrzymać zarówno siebie, jak też bezrobotnego syna. Należy także podkreślić, że bardzo istotną pozycję wśród wydatków składającej wniosek stanowi ten na leczenie - wynosi on ok. 350 zł miesięcznie, stanowiąc 1/3 pozostającego do jej dyspozycji dochodu.
Mając zatem na uwadze powyższe, przedstawione przez wnioskodawczynię informacje w kontekście przewidzianych przez ustawodawcę przesłanek przyznania prawa pomocy należy uznać, że sytuacja skarżącej kwalifikuje ją do otrzymania żądanego od Państwa wsparcia. Niewątpliwie bowiem dochód, którym strona dysponuje jest zbyt niski, by wystarczył zarówno na zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych dwóch dorosłych osób, jak też na pokrycie jakichkolwiek kosztów niniejszego postępowania. Obecna wysokość kosztów sądowych to 200 zł i jest to opłata z tytułu wpisu od skargi, której uiszczenie warunkuje nadanie tej skardze dalszego biegu.
Na marginesie wskazuje się, że jedyne okoliczności, które mają decydujące znaczenie dla przyznania prawa pomocy to te odnoszące się do sytuacji rodzinnej, dochodowej i majątkowej strony. Poza zakresem zainteresowania przy rozstrzyganiu w powyższym przedmiocie pozostaje więc taka kwestia jak podana przez wnioskodawczynię możliwość "poradzenia sobie w sądzie".
Uznając zatem, że sytuacja finansowa M. S. nie pozwala jej na to, by we własnym zakresie zapewnić sobie dostęp do sądu przyznano jej prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata na podstawie art. 258 § 1, § 2 pkt 7 w zw. z art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.