Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2014 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. i K. C. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie z ich skargi na postanowienie Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii [...] z dnia [...] października 2013 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania - postanawia - odmówić zmiany postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 28 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Rz 1/14.
Postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie na skutek sprzeciwu skarżących M. C. i K. C. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 13 marca 2014 r. odmówił przyznania wnioskodawcom prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych.
Orzeczenie to zapadło w następujących okolicznościach faktycznych.
W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy składający go zaznaczając, że domagają się częściowego zwolnienia od kosztów sądowych podnieśli, że utrzymują się wyłącznie z dochodu z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego (7,36 ha), wynoszącego miesięcznie 560 zł. Prowadzona przez nich działalność gospodarcza w postaci zakładu mleczarskiego nie przynosi bowiem zysku z uwagi na wydaną przez organ administracji decyzję o zawieszeniu jego działalności. Podkreślili, że nie posiadają jakichkolwiek oszczędności, udziałów ani obligacji, jak też żadnych wartościowych przedmiotów. Mieszkają w domu o powierzchni 80 m. kw., którego połowę zajmuje córka wraz z jej rodziną, pozostająca w odrębnym gospodarstwie domowym.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego wnioskodawcy sprecyzowali, że ich żądanie dotyczy zwolnienia od wpisu od ich skargi w części przekraczającej 20 zł. Jako swoje comiesięczne wydatki podali kwoty: 60 zł (gaz), 50 zł (prąd), 40 zł (telefon), 30 zł (środki higieny), 30 zł (lekarstwa), 50 zł (podatki i opłaty), 300 zł (wyżywienie). Skarżący nadesłali także wyciąg z rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą z saldem wynoszącym 0 zł, zestawienie zbiorcze z podatkowej księgi przychodów i rozchodów obejmujące okres od października do grudnia 2013 r., które wskazuje na poniesioną stratę w wysokości 1 253,72 zł. oraz decyzję w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014 r. w wysokości 1983 zł, w tym podatek od nieruchomości 1574 zł oraz podatek rolny 409 zł.
W oparciu o powyższe referendarz sądowy w tut. Sądzie, postanowieniem z dnia 13 marca 2014 r., odmówił przyznania wnioskodawcom prawa pomocy.
W związku ze sprzeciwem od tego rozstrzygnięcia, wymienionym na wstępie postanowieniem, tut. Sąd odmówił przyznania wnioskodawcom prawa pomocy w żądanym przez nich zakresie.
Następnie, w piśmie z dnia 1 lipca 2014 r. M. C. i K. C. wnieśli o zwolnienie ich od wpisu od skargi ponad kwotę 40 zł. W jego uzasadnieniu wskazali, że jedynym źródłem ich utrzymania jest dochód z gospodarstwa rolnego o pow. 7,36 ha w kwocie 560 zł miesięcznie. Oświadczyli, że nie posiadają żadnych oszczędności, akcji, udziałów, obligacji, jak też jakichkolwiek wartościowych ruchomości. Podnieśli, że są właścicielami domu o pow. 80 m.kw., którego połowę zajmuje córka wraz z rodziną, pozostająca w odrębnym gospodarstwie domowym. Wnioskodawcy podali, że prowadzą działalność gospodarczą, która nie przynosi jednakże dochodów.
M. C. i K. C. ponowili żądanie przyznania częściowego prawa pomocy w piśmie z dnia 21 lipca 2014 r.