Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 08 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu adw. K. C. od postanowienia Referendarz sądowego z dnia [...] lipca 2016 w sprawie ze skargi R. K. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego postanawia 1. zmienić postanowienie referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Po 983/16 w ten sposób, iż przyznać od Skarbu Państwa - Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, na rzecz adwokata K. C. kwotę 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa złote 80/100) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu, w tym kwotę 82,80 zł (osiemdziesiąt dwa złote 80/100) tytułem podatku od towarów i usług; 2. odmówić przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej za postępowanie wywołane wniesionym sprzeciwem. /-/ D. Rzyminiak - Owczarczak
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10 lutego 2016r. sygn. akt II SA/Po 983/15 oddalił skargę R. K. na uchwałę Rady Miasta. W związku postanowieniem Referendarz sądowego z dnia 9 marca 2016r. Okręgowa Rada Adwokacka w P. dnia 4 kwietnia 2016r. wyznaczyła w ramach prawa pomocy pełnomocnika do reprezentowania skarżącego w osobie adw. P. S..
W dniu 12 kwietna 2016 r. do tut. Sądu wpłynęło pismo R. K. w którym oświadczył, iż cofa pełnomocnictwo ww. pełnomocnikowi.
W dniu 25 kwietnia 2016 r. adw. P. S. poinformował Sąd, iż zwrócił się do Okręgowej Rady Adwokackiej o zwolnienie go o obowiązku świadczenia pomocy prawnej z urzędu i wyznaczenie na jego miejsce nowego pełnomocnika z urzędu dla R. K..
W dniu 4 maja 2016 r. do Sądu wpłynęło pismo z Okręgowej Rady Adwokackiej w P. informujące, iż w miejsce adw. P. S. na pełnomocnika skarżącego wyznaczono adw. K. C..
Tymczasem w dniu 9 maja 2016 r. do Sądu wpłynęła sporządzona przez adw. P. S. opinia z dnia 6 maja 2016 r. o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Pismem z dnia 10 maja 2016 r. doręczonym w dniu 27 maja 2016 r. (k. 135 akt adm.), Sąd poinformował adw. K. C. o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla R. K.. Ponadto odpis ww. opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej autorstwa adw. P. S. doręczono adw. K. C. w dniu 18 maja 2016 r. (k. 131 akt sądowych).
W dniu 17 czerwca 2016 r. adw. K. C. sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku Sądu wraz z wnioskiem o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Postanowieniem z 28 lipca 2016 r. Referendarz sądowy oddalił wniosek adw. K. C. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W ocenie Referendarza wniosek nie zasługuje na uwzględnienia, bowiem w sprawie została już sporządzona przez pełnomocnika wyznaczonego z urzędu (adw. P. S.) opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, za którą to czynność przyznano już pełnomocnikowi wynagrodzenie. Sporządzenie takiej samej opinii przez kolejnego pełnomocnika, wyznaczonego w ramach tego samego prawa pomocy, stanowi powtórzenie dokonanej już czynności, za którą nie przysługuje kolejne wynagrodzenie. Nieusprawiedliwione jest przyznawanie ze środków publicznych wynagrodzenia dwóm pełnomocnikom ustanowionym z urzędu, którzy podejmowali w sprawie te same działania, w tym sporządzili dwie podobne w treści opinie o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. W istocie oznaczałoby to bowiem nieuzasadnione i nadmierne obciążenie Skarbu Państwa.
Sprzeciw od powyższego postanowienia wniósł adwokat K. C. zarzucając mu naruszenie art. 250 i art. 244 i art. 253 i art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. , poz. 718 ze zm. dalej jako P.p.s.a.) w zw. z § 1 i § 2 i § 21 ust. 1pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej przez adwokata urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 615 ze zm.) i art. 28 i art. 29 ustawy z dnia 27 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze ( t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 615) poprzez niezasadne odmówienie przyznania pełnomocnikowi z urzędu adw. K. C. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej Skarżącemu z urzędu i błędne uznanie, iż sporządzenie przez pełnomocnika z urzędu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 10 lutego 2016 r. nie stanowi udzielania skarżącemu realnej pomocy prawnej oraz błędne uznanie, iż brak jest podstaw prawnych do zasądzenia pełnomocnikowi z urzędu adw. K. C. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.