Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Poznaniu z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego postanawia umorzyć postępowanie. /-/W. Batorowicz
B. K. wniósł skargę na decyzję nr [...] z dnia [...] września 2009 r. Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Poznaniu w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Następnie skarżący pismem z dnia 15 maja 2009 r. (k. 12) cofnął skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Niniejsze postępowanie jako bezprzedmiotowe należało umorzyć.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy skarżący skutecznie cofnął skargę. W sytuacji, gdy skarżący zgodnie z postanowieniami art. 60 p.p.s.a. skutecznie cofnął skargę, zachodzi zbędność wydania wyroku (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. T. Wosia, Warszawa 2005, s. 290, 495). Sąd co do zasady jest związany cofnięciem skargi, które oznacza, iż skarżący rezygnuje z realizacji prawa do sądu, w tym wypadku z poddania kontroli sądowej aktu organu administracji.
W niniejszej sprawie Sąd nie doszukał się okoliczności wskazujących na niedopuszczalność cofnięcia skargi, wobec tego należało na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a. umorzyć postępowanie sądowe.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji postanowienia.
/-/W. Batorowicz