Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 grudnia 2015 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi P. K. na czynność Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2015r. nr [...] Lotus: [...] w przedmiocie należności pieniężnej przysługującej członkom komisji wyborczej postanawia oddalić wniosek. /-/ Jakub Zieliński
Po doręczeniu stronie uzasadnienia wyroku z dnia 23 lipca 2015 r. skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w części poprzez ustanowienie radcy prawnego. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że poniesienie kosztów honorarium radcy prawnego wynajętego do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej przekracza jego możliwości finansowe. Skarżący oświadczył, że sam prowadzi swoje gospodarstwo domowe. Wskazał, że nie posiada żadnej nieruchomości; przekreślił wszystkie rubryki, w których należało wskazać posiadany majątek, podać dochody, zobowiązania i stałe wydatki.
Wniosek o prawo pomocy na urzędowym formularzu był niepełny co do sytuacji finansowej majątkowej i rodzinnej skarżącego. Wobec powyższego skarżący został wezwany na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm. - dalej: p.p.s.a.) do osobistego uzupełniania wniosku o prawo pomocy poprzez przedłożenie dodatkowych oświadczeń i dokumentów źródłowych.
Wezwanie zostało osobiście odebrane przez skarżącego w dniu 27 października 2015r. (k. 70), jednak pozostało bez jakiejkolwiek odpowiedzi.
Postanowieniem z dnia 18 listopada 2015 r., wydanym przez referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, odmówiono stronie przyznania prawa pomocy.
Od przedmiotowego postanowienia strona wniosła w terminie sprzeciw w dniu 19 listopada 2015 r. (k. 82, 83). W sprzeciwie nie zawarła merytorycznej argumentacji dotyczącej swojej sytuacji majątkowej i finansowej, ograniczając się do stwierdzenia, że jej "wniosek o prawo pomocy pozwalał na obiektywne rozpoznanie sytuacji w zakresie trudności strony ze zgromadzeniem środków na opłacenie kosztów związanych z obroną swoich praw przed NSA oraz wskazywał na te "przesłanki i okoliczności". W sprawie błędnie ocenione zostały dowody, wobec czego domaga się ponownego przeanalizowania sprawy i uchylenia wydanego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 260 p.p.s.a. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 15 sierpnia 2015 r., który ma zastosowanie w niniejszej sprawie z uwagi na treść art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015 r., poz. 658) i datę wniesienia skargi (28 lipca 2015 r., k. 5) - zarządzenie lub postanowienie wydane w zakresie rozpatrzenia wniosku o przyznanie prawa pomocy, przeciwko któremu wniesiono sprzeciw, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu w swoim całokształcie przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Sąd, rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy, nie jest związany ustaleniami dokonanymi przez referendarza sądowego, nie rozpatruje też prawidłowości tego rozstrzygnięcia ani zawartej w sprzeciwie argumentacji skierowanej przeciwko temu rozstrzygnięciu.
W konsekwencji, w wyniku wniesienia sprzeciwu w niniejszej sprawie upadło całe rozstrzygnięcie referendarza sądowego i należało rozpatrzyć przyznanie prawa pomocy w jego całokształcie. W tym celu Sąd wziął pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy.