Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] 2013 r. Nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego; p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie. /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak
Pismem z dnia 11 lutego 2014 r. A.J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzję z dnia [...] 2013 r. Nr [...], która utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2013 r. nr [...], odmawiającą A. J. przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad matką, Z.J.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.; dalej w skrócie: "p.p.s.a.") sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. W ocenie Sądu z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie.
Należy bowiem zauważyć, że postanowieniem z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Po 1026/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne czy: art. 16a ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 z późniejszymi zmianami), w zakresie w jakim pomija wśród uprawnionych do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny i które nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymująca się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby, w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji, jest zgodny z: art. 2, art. 18, art. 32 ust. 1, art. 71 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak wynika z treści zaskarżonej decyzji, przepis art. 16a powołanej ustawy stanowił w tym przypadku podstawę rozstrzygnięcia. Skarżącemu odmówiono specjalnego zasiłku opiekuńczego ze względu na nie spełnienie przesłanki polegającej na rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. W zaskarżonej decyzji podkreślono, że przesłanką ustalenia prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego jest faktyczna rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, będąca w związku przyczynowym z koniecznością sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny.
Tym samym odpowiedź Trybunału Konstytucyjnego na postawione pytanie prawne będzie miała wpływ na treść rozstrzygnięcia Sądu w niniejszej sprawie, wobec czego zasadne jest zawieszenie postępowania z urzędu, do czasu udzielenia odpowiedzi przez Trybunał Konstytucyjny na pytanie prawne zadane w sprawie o sygn. akt II SA/Po 1026/13.
Mając powyższe na uwadze, jak również kierując się dążeniem do zapewnienia jednolitości i stabilności orzecznictwa sądowego, Sąd na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 i art. 131 p.p.s.a. postanowił, jak w sentencji.
Zgodnie z art. 128 § 1 p.p.s.a. zawieszone postępowanie zostanie podjęte, gdy ustanie przyczyna zawieszenia.
/-/ D. Rzyminiak-Owczarczak