Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. K. na decyzję Dyrektora Szpitala Powiatowego im. [...] w S. z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia 1) umorzyć postępowanie sądowe, 2) zasądzić od Dyrektora Szpitala Powiatowego im. [...] w S. na rzecz skarżącej I. K. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez I. K., zwanej dalej również skarżącą, jest decyzja Dyrektora Szpitala Powiatowego im. [...] w S. z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej w postaci Zarządzenia Nr [...] Dyrektora Szpitala z dnia [...] ze względu na ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa.
Dyrektor Szpitala Powiatowego im. [...] w S. odpowiedział na skargę pismem z dnia 30 września 2021 r., wnosząc o umorzenie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", sprawie ze skargi I. K. Wskazał, że decyzją z dnia [...] uchylił zaskarżoną decyzję i uwzględnił skargę w trybie art. 54 § 3 P.p.s.a. poprzez udostępnienie skarżącej Zarządzenia Nr [...] z dnia [...].
Skarżąca oświadczyła w piśmie procesowym z dnia 25 października 2021 r., że cofa skargę i wniosła o umorzenie postępowania, a także domagała się zwrotu kosztów postępowania, czyli uiszczonego w sprawie wpisu sądowego od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie należało umorzyć.
W art. 161 § 1 P.p.s.a. określono sytuacje, w których sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Zgodnie z pkt 1 wskazanego przepisu zdarzeniem powodującym umorzenie postępowania jest skuteczne cofnięcie skargi przez skarżącego. Natomiast art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. stanowi, że bezprzedmiotowość postępowania sądowego może wynikać również z innych przyczyn, jeżeli w jego toku wystąpią zdarzenia, w następstwie których przestaje istnieć przedmiot postępowania. Z bezprzedmiotowością postępowania sądowoadministracyjnego "z innych przyczyn" w rozumieniu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. będziemy mieć do czynienia wówczas, gdy w toku tego postępowania, a przed wydaniem wyroku, zaistnieją zdarzenia, które uniemożliwiają osiągnięcie jego celu albo spowodują, że kontrola zaskarżonego aktu lub czynności stała się zbędna. Powtórzyć przyjdzie, że owo zdarzenie skutkujące bezprzedmiotowością postępowania musi zaistnieć dopiero w toku postępowania, albowiem jego zaistnienie przed datą wniesienia skargi powinno skutkować jej odrzuceniem. Dodać jeszcze trzeba, że w art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. chodzi o przeszkodę mającą charakter trwały, uniemożliwiającą prowadzenie dalszego postępowania w sprawie.
Stosownie natomiast do art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.