Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. L. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać radcy prawnemu S. S. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wynagrodzenie z tytułu udzielonej U. L. pomocy prawnej, w kwocie 292,80 złotych (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy), zawierającej podatek od towarów i usług, w kwocie 52,80 zł (słownie: pięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy).
Postanowieniem z dnia 2 lutego 2010r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, ustanowił skarżącej U. L. radcę prawnego z urzędu. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Izby Radców Prawnych w Opolu, na pełnomocnika U. L. został wyznaczony radca prawny S. S., któremu skarżąca udzieliła pełnomocnictwa do występowania przed sądem w swoim imieniu, pismem z dnia 12 lutego 2010r.
Na rozprawie w dniu 10 czerwca 2010r. radca prawny S. S. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej, oświadczając, że koszty te nie zostały pokryte.
Pismem z dnia 16 czerwca 2010r. pełnomocnik skarżącej wniósł o doręczenie wyroku zapadłego w sprawie wraz z uzasadnieniem, a w dniu 14 lipca 2010r. wpłynął do Sądu jego wniosek o zwolnienie od obowiązku dalszego zastępowania skarżącej w niniejszym postępowaniu. Pełnomocnik podniósł także, że nie widzi podstaw prawnych do sporządzenia skargi kasacyjnej w sprawie, o czym poinformował skarżącą w piśmie z dnia 6 lipca 2010r. Na dowód powyższego załączył do akt sprawy odpis w/w pisma.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 P.p.s.a., wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Przywołany art. 250 P.p.s.a. regulując kwestie związane z wynagradzaniem zawodowych pełnomocników ustanowionych w ramach przyznanego prawa pomocy, odsyła jednocześnie do odrębnych przepisów, wśród których znajdują się m. in. przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) - zwanego dalej: "rozporządzeniem". Referendarz zważył, że koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, ponoszone przez Skarb Państwa, obejmują zgodnie z § 15 rozporządzenia, opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 - 4 rozporządzenia i niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
Stawki minimalne za czynności świadczone przez radcę prawnego w ramach prawa pomocy zostały określone z kolei w § 14 rozporządzenia. Przepis ten, różnicuje wysokość stawek w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w zależności od rodzaju świadczonych przez radcę prawnego czynności i tego, w której instancji są one wykonywane. Tak więc, w myśl § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w pierwszej instancji: