Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie opłaty związanej ze wzrostem wartości nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant : st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r., na rozprawie sprawy ze skargi H. J. i S. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 16 marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie opłaty związanej ze wzrostem wartości nieruchomości postanawia: 1. umorzyć postępowanie, 2. zwrócić skarżącym H. J. i S.J. solidarnie uiszczony wpis w kwocie 500 (pięćset) złotych.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 2 lipca 2012 r. H. J. i S. J. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 16 marca 2012 r., nr [...], uchylającą do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, którym jest w tej sprawie Wójt Gminy Skarbimierz, decyzję z dnia 17 września 2009 r., nr [...], o ustaleniu jednorazowej opłaty w wysokości 16942,20 zł z tytułu wzrostu wartości zbytej nieruchomości, tj. działki nr A k.m. [...], położonej w [...], spowodowanego uchwaleniem planu zagospodarowanego przestrzennego. W ocenie skarżących, przedmiotowa decyzja winna skutkować całkowitym umorzeniem postępowania, w tym i co do dopuszczalności ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu cen zbytej nieruchomości.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o jej oddalenie, podtrzymując w całości argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

W trakcie rozprawy sądowej w dniu 18 grudnia 2012 r. H. J. i S. J. cofnęli skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Postępowanie podlega umorzeniu.

Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - powoływanej dalej jako P.p.s.a., skarżący może zrezygnować z sądowej kontroli, przez cofnięcie skargi. Oświadczenie skarżącego o cofnięciu skargi, co do zasady, jest wiążące dla sądu i w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., skutkuje umorzeniem postępowania sądowoadministracyjnego. Za niedopuszczalne Sąd uznaje cofnięcie skargi jedynie wtedy, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Stosownie do powołanych powyżej przepisów, dokonane przez skarżących w niniejszej sprawie cofnięcie skargi uznać należało za skuteczne. Podczas rozprawy, która odbyła się przed tut. Sądem w dniu 6 listopada 2012 r., skarżący wyraźnie bowiem oświadczyli, że nie są zainteresowani dalszym tokiem postępowania sądowego i cofają wniesioną skargę, co zostało odnotowane w protokole rozprawy.

Jednocześnie, w ocenie Sądu, dokonane cofnięcie nie zmierza do obejścia prawa, zwłaszcza gdy zważyć, że skarga została złożona na decyzję uchylającą decyzję organu pierwszej instancji i sprawa związana z ustaleniem opłaty planistycznej będzie rozpoznana ponownie, w jej całokształcie. Zdaniem Sądu, przedmiotowe cofnięcie skargi nie spowoduje też utrzymania w mocy aktu dotkniętego nieważnością.

Wobec skutecznego cofnięcia skargi przyjąć należało, że w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Zgodnie z tą regulacją, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie 2 wyroku, oparto o przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1