Skarga I. O. na decyzję Wojewody Opolskiego w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy
Sentencja

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Anna Misiak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2009 r. w sprawie ze skargi I. O. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na skutek wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie strona 1/3

I. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, skargę na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...], znak [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym skarżąca została wezwana przez tut. Sąd do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 300 (trzysta) złotych. W odpowiedzi na wezwanie skarżąca złożyła w dniu 15 września 2008 r. wniosek o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia z kosztów sądowych. Wskazała w nim, że jest w tragicznej sytuacji finansowej, pozostaje na wyłącznym utrzymaniu córki, która wyszła za mąż i mieszka [...]. Nie posiada żadnego majątku, który mogłaby spieniężyć, aby uiścić wpis. Podniosła, że sąd orzekający w sprawie rozwodowej zwolnił ją od połowy wpisu, na który też musiała zaciągnąć pożyczkę. Nie może podjąć pracy zarobkowej, gdyż nie ma zezwolenia. Sprawa deportacji jest dla niej ogromnie krzywdząca, łamie plany całego jej życia, albowiem rozdzielenie jej z córką będzie dla niej ciężkim przeżyciem. Jedyną jej rodzinę stanowi córka, chce zostać blisko niej, tym bardziej, że od wielu lat mieszka w Polsce. Podała, że jej rozwód nastąpił dopiero w tym roku i to również z winy jej byłego męża, co stwierdza prawomocny wyrok i dlatego chce ułożyć sobie godne życie w Polsce.

Wobec nie złożenia tego wniosku na urzędowym formularzu PPF, referendarz sądowy przesłał skarżącej formularz do wypełnienie i odesłania. Skarżąca złożyła formularz PPF w przepisanym terminie w dniu 2 października 2008 r., wnosząc w nim o zwolnienie z kosztów sądowych w całości i ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu wniosku napisała, że jest po rozwodzie bez orzekania o winie, obecnie nie pracuje, utrzymuje ją córka, nie może podjąć pracy, nie otrzymała bowiem pozwolenia w tym zakresie, nie otrzymała karty stałego pobytu. Podała, że nie ma żadnego majątku, mieszka u byłego męża, otrzymuje od córki 300 zł na życie.

Wniosek skarżącej zawierał braki, które należało wyjaśnić. Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., wezwał I. O. pismem z dnia 13 października 2008 r. do uzupełnienia braków tego wniosku, poprzez:

- sprecyzowanie i udokumentowanie danych dotyczących wysokości miesięcznych wydatków związanych z utrzymaniem domu i mieszkania (np. opłaty za energię elektryczną, gaz, podatek od nieruchomości, wodę, wywóz śmieci), jakie ponosi były mąż, z którym pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym.

- dokumentów potwierdzających aktualną wysokość dochodów byłego męża (np. zaświadczenie z zakładu pracy, odcinek renty lub emerytury),

- wskazanie czy jej były mąż posiada jakiś majątek (np. oszczędności, papiery wartościowe, przedmioty wartościowe o wartości powyżej 3000 euro).

Wezwanie to zawierało pouczenie, że niezastosowanie się do niego w zakreślonym terminie, może być uznane za niewykazanie spełniania przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy i skutkować oddaleniem wniosku. Wezwanie to zostało skarżącej doręczone w dniu 27 października 2008 r. w trybie art. 73 P.p.s.a. w związku z art. 65 § 2 P.p.s.a. w związku z § 9 ust. 1,7 i 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z dnia 23 lipca 1999 r., Nr 62, poz. 697 ze zm.), to jest w ostatnim dniu okresu na jaki pismo pozostawiono w placówce pocztowej. Termin 7 dni do udzielenia przez skarżącą odpowiedzi na wezwanie upływał w dniu 3 listopada 2008 r., początek biegu tego terminu rozpoczął się bowiem w dniu 28 października 2008 r. Skarżąca nie odpowiedziała na wezwanie z dnia 13 października 2008 r., nie przesłała żadnego z dokumentów ani informacji wyszczególnionych w wezwaniu.

Strona 1/3