Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 4 października 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Inspektora Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce Oddział [...] w przedmiocie ochrony zwierząt. POSTANAWIA odrzucić skargę.
J. M. - Inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce, Oddział w O. wniósł skargę na brak wykonania decyzji Burmistrza [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie ochrony zwierząt. Podniósł też, że Burmistrz - z naruszeniem prawa - nie udziela odpowiedzi na jego pisma, a ponadto zaznaczył, że nie wyrażał zgody na uchylenie decyzji z dnia [...].
W odpowiedzi na skargę Burmistrz [...] wniósł o jej oddalenie, jako że decyzja z dnia [...], została uchylona w postępowaniu odwoławczym, decyzją z dnia 26 stycznia 2004r., nr [...], wydaną w trybie art. 132 k.p.a.
Pismem z dnia 4 sierpnia 2004 r. tut. Sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez sprecyzowanie żądania zawartego w skardze, a także wskazanie numeru i daty zaskarżonej decyzji, postanowienia lub innego aktu będącego przedmiotem skargi, ewentualnie przez nadesłanie odpisu oraz określenia naruszenia interesu prawnego.
Skarżący nie zastosował się do wezwania Sądu. W piśmie z dnia 9 sierpnia 2004r. stwierdził jedynie, że wezwanie Sądu o uzupełnienie braków formalnych skargi jest nieuzasadnione i podał, że domaga się nakazania wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż niewykonanie opatrzonej rygorem natychmiastowej wykonalności decyzji stanowi naruszenie prawa. Żądanie Sądu w zakresie wskazania naruszenia prawa bądź interesu prawnego, uznał skarżący za nieporozumienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
skargę należało odrzucić. Zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270), zwanej dalej p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, czyli posiadać elementy wskazane w art. 46 p.s.a., a ponadto zawierać:
1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności;
2) oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy;
3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.
W sytuacji gdy skarga zawiera braki formalne, przewodniczący wzywa o ich uzupełnienie, pod rygorem odrzucenia skargi, o czym Inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce - Oddział w O., zwany dalej Inspektorem, został pouczony. Ocena, czy wniesione do Sądu pismo zachowuje minimum warunków formalnych nie należy do skarżącego, zatem - gdy odmawia on zastosowania się do wezwania - musi liczyć się z niekorzystną dla siebie konsekwencją, jaką niewątpliwie jest odrzucenie skargi. Zgodnie bowiem z treścią art. 58 § 1 pkt 3 p.s.a., Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Z całą pewnością, pisma z dnia 9 sierpnia 2004r., które wpłynęło w wymaganym siedmiodniowym terminie, nie można uznać za wykonanie zarządzenia przewodniczącego, gdyż w jego treści Inspektor odmówił uzupełnienia skargi. W subiektywnej ocenie Inspektora skarga zawierała wszystkie potrzebne elementy. Tymczasem w ocenie tut. Sądu, który nie zna realiów sprawy, pismo skarżącego nie zawierało koniecznych informacji, co uniemożliwiało nadanie skardze dalszego biegu. Bez znajomości treści wskazanej decyzji, bez wiedzy na temat udziału skarżącego w postępowaniu dotyczącym innej osoby, koniecznym było określenie przez skarżącego naruszenia jego interesu prawnego. Wezwanie do sprecyzowani żądania miało pozwolić Sądowi, na właściwe odczytanie treści skargi i prawidłowe jej zakwalifikowanie. Inspektor bowiem - w sposób mylący - raz pisze, że "wnosi skargę na Burmistrza Miasta i Gminy [...] za brak wykonania decyzji własnej nr [...] z dnia [...]", w innym miejscu za naruszenie prawa uznaje fakt braku udzielenia przez Burmistrza odpowiedzi na jego pisma, by w końcu stwierdzić, że nie wyrażał zgody na uchylenie decyzji z dnia [...], bez sprecyzowania czy w związku z tym działaniem kwestionuje ową decyzję uchylającą.
Reasumując, skoro skarżący prawidłowo wezwany i pouczony o skutkach braku uzupełnienia braków formalnych, nie zastosował się do wezwania Sądu, skarga podlegała odrzuceniu na zasadzie art. 58 § 1 pkt 3 p.s.a.