Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o zmianę w trybie art. 165 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2012 r., Sygn. akt II SA/Ol 950/10, w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie ekwiwalentu pieniężnego za wypracowane godziny ponadnormatywne postanawia odrzucić wniosek. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 950/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w "[...]" z dnia "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie ekwiwalentu pieniężnego za wypracowane godziny ponadnormatywne.
W terminie do wniesienia skargi kasacyjnej od tego postanowienia, skarżący zwrócił się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. Postanowieniem z dnia 24 lutego 2012 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił ustanowienia dla wnioskodawcy adwokata.
Po rozpoznaniu sprzeciwu wniesionego przez skarżącego, postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2012 r. Sąd odmówił mu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. W uzasadnieniu podniesiono, że złożone w sprawie oświadczenia skarżącego nie pozwalały na ocenę jego faktycznej sytuacji materialnej i zdolności finansowych. Skoro zaś nie przedstawił on informacji, które wskazywałyby w sposób nie budzący wątpliwości na te okoliczności, to rozpoznawany wniosek należało ocenić jako niezasadny, wobec niemożności przeprowadzenia pełnej analizy posiadanych przez stronę środków.
Następnie pismem z dnia 18 maja 2012 r., które wpłynęło do Sądu w dniu 28 maja 2012 r., skarżący wniósł, na podstawie art. 165 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o zmianę "treści sentencji" m.in. postanowienia tut. Sądu z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 950/10. Skarżący wskazał na zmianę okoliczności faktycznych, będących podstawą odmowy przyznania mu prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata. W uzasadnieniu podniósł, że z uwagi na to, iż nie dano wiary przedłożonym przez niego dowodom i oświadczeniom, przedłożył nowe dowody w postaci dokumentów odpowiednich instytucji państwowych, tj.: zaświadczenia z Urzędu Skarbowego w "[...]" o dochodach skarżącego za 2011 r., zaświadczenia z Urzędu Skarbowego, o nie figurowaniu w ewidencji podatników podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej oraz zaświadczenia o nie figurowaniu w ewidencji osób prowadzących działalność gospodarczą. W ocenie skarżącego wymienione zaświadczenia stanowią istotne dowody w sprawie, o które Sąd jednak nie wystąpił. Dodatkowo zwrócił uwagę, że ustanowienie na jego rzecz profesjonalnego pełnomocnika ma szczególne znaczenie, gdyż jego skargi zostały odrzucone lub oddalone przez sąd administracyjny, a sporządzenie skargi kasacyjnej od orzeczeń sądu objęte jest tzw. przymusem adwokackim. Z tego też względu, w ocenie skarżącego, od przyznania mu prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika z urzędu, uzależniona jest realizacja konstytucyjnego prawa do sądu.
Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I OZ 393/12, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 18 kwietnia 2012 r.