Skarga A. K. na postanowienie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A. K. od postanowienia Referendarza sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie z dnia 7 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Ol 949/13 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. K. na postanowienie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującego ustanowienie adwokata. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6240 Zmiana  kategorii zdolności do służby wojskowej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzka Komisja Lekarska
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 28 listopada 2013r. (Sygn. akt II SA/Ol 949/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę A. K. na postanowienie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej z dnia "[...]" w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej.

Po otrzymaniu wyroku wraz z uzasadnieniem, sporządzonym na wniosek skarżącego, A. K. zwrócił się o ustanowienie adwokata do reprezentowania go w postępowaniu kasacyjnym, w związku z zamiarem wywiedzenia skargi kasacyjnej, od przedmiotowego wyroku, który w ocenie skarżącego nie odpowiada prawu. Podał, że nie jest w stanie pokryć kosztów wnioskowanego pełnomocnika bez jakiegokolwiek uszczerbku w swoim utrzymaniu. Z danych zawartych we wniosku wynika, że skarżący sam prowadzi gospodarstwo domowe, nie posiada majątku, znacznych oszczędności, ani też przedmiotów wartościowych. Jego miesięczny dochód, uzyskiwany ze stosunku pracy wynosi "[...]" zł brutto ("[...]" zł netto). Ponosi miesięczne wydatki na wynajęcie "lokum" w kwocie 400 zł, czesne uczelniane - 340 zł, przejazdy - 140 zł, obiady w stołówkach - 420 zł, śniadania i kolacje - 280 zł, telefon - 70 zł, środki czystości - 20 zł, kontakty z rodziną, w tym dojazdy do niej - 20 zł. Skarżący wyjaśnił, że wyszczególnione wydatki w ogólnej kwocie 1690 zł - są stałe i niezbędne. Ponadto wskazał, że z wynagrodzenia zobowiązany jest opłacać podatki inne należności, w tym ubezpieczenie, w kwocie "[...]" zł. Podał też, że ponosi wydatki nieplanowane, związane z nauką, ubiorem, czy stanem zdrowia, "co zakłóca równowagę budżetową".

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2014r. Referendarz sądowy odmówił ustanowienia dla skarżącego adwokata. W uzasadnieniu podniesiono, że z uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu, o jakim mowa w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.), nie można utożsamiać pogorszenia sytuacji materialnej wskutek konieczności poniesienia wydatków związanych z postępowaniem sądowym. W powołanym przepisie chodzi jedynie o taką sytuację, w której posiadane środki są tak skromne, że uiszczenie tych wydatków spowoduje zachwianie sytuacji materialnej i bytowej strony w taki sposób, iż nie będzie ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych. Zatem udzielenie prawa pomocy powinno mieć miejsce tylko w przypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, wtedy gdy strona istotnie nie posiada żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania, a zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest dla niej obiektywnie niemożliwe, co stanowiłoby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu. W ocenie Referendarza dane przedstawione przez skarżącego nie przekonują o jego szczególnie trudnej sytuacji ekonomicznej. Wskazano, że stały dochód miesięczny w wysokości "[...]" zł netto oraz brak konieczności ponoszenia nadzwyczajnych wydatków powoduje, że posiada on obiektywnie rozumianą zdolność pozyskania potrzebnych środków finansowych na rynku produktów kredytowych. Wskazano także, że koszt sporządzenia skargi kasacyjnej przez przeciętnego profesjonalnego pełnomocnika (pozostałych czynności procesowych strona może dokonywać samodzielnie) nie jest w obecnych warunkach zbyt wysoki. Wprawdzie jest on ustalany między stronami, w zależności od stopnia trudności sprawy, jednakże wskazano, iż wynagrodzenie adwokata, który zostałby w niniejszej sprawie wyznaczony na zasadzie prawa pomocy, byłoby przyznawane według zasad określonych rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). W niniejszej sprawie, z uwagi na jej przedmiot, cenę za sporządzenie skargi kasacyjnej oszacowano na ok. 220 zł. Zatem zdaniem Referendarza sądowego skarżący nie wykazał, że w sprawie spełniona została przesłanka, uzasadniająca ustanowienie dla niego adwokata.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6240 Zmiana  kategorii zdolności do służby wojskowej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewódzka Komisja Lekarska