Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.K. na decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Decyzją z dnia "[...]" Nr "[...]" Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, po ponownym rozpoznaniu sprawy, odmówił A.K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej celem sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem A.K.
W pouczeniu wskazano, iż od decyzji tej strona może złożyć odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji.
Skarżąca stosownie do powyższego pouczenia wniosła odwołanie od decyzji z dnia "[...]" do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które wraz z aktami sprawy zostało przekazane temu organowi w dniu 4 maja 2011 r.
Niezależnie od powyższego A.K. w dniu 25 października 2011 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia "[...]" wnosząc o pozytywne rozpoznanie jej prośby.
Przekazując skargę do Sądu działający z upoważnienia Burmistrza Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej poinformował, iż skarżąca wniosła także skargę do sądu administracyjnego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" sygn. "[...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.
Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji sądownictwa administracyjnego jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości Sądu, bowiem dotyczy działalności organów administracji publicznej, skargę wniesie uprawniony podmiot po wyczerpaniu środków zaskarżenia oraz, gdy spełnia ona wymogi formalne i zostanie złożona w terminie.
W niniejszej sprawie skarga jest niedopuszczalna, gdyż nie został przez stronę skarżącą wykorzystany tryb postępowania poprzedzającego wniesienie skargi.
Przedmiotem skargi jest bowiem decyzja Kierownika Miejskiego Ośrodka P9omocy Społecznej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej celem sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem. Decyzja ta została wydana przez Kierownika MOPS działającego w tej sprawie jako organ pierwszoinstancyjny i wobec powyższego decyzja ta mogło być zweryfikowane w drodze złożonego odwołania do organu wyższego stopnia.
Stosownie bowiem do art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.) zwanej dalej: Kpa, od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. Stosownie zaś do § 2 tego przepisu właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ odwoławczy. Ponieważ ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, ze zm.) nie zawiera regulacji, która wskazywałaby inny organ odwoławczy od decyzji kierownika ośrodka pomocy społecznej w takiej sprawie odwołanie przysługiwało do samorządowego kolegium odwoławczego. O możliwości i trybie złożenia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego skarżąca została pouczony w wydanej decyzji. Wprawdzie skorzystała z tego środka i takie odwołanie zostało złożone i przekazane przez organ I instancji kolegium lecz skarżąca jednocześnie wniosła także na tę decyzję skargę do sądu administracyjnego.
Z zasady określonej w art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej; ustawą ppsa, wynika, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie - art. 52 § 2 tej ustawy.
Wobec powyższego z uwagi na okoliczność, iż niniejsza skarga dotyczy decyzji Kierownika MOPS wydanej w pierwszej instancji, od której przysługiwało prawo do złożenia odwołania do organu wyższego stopnia, na podstawie art. 127 § 1 i 2 kpa, to skarga ta nie spełnia wymogów o których mowa w art. 52 § 1 ustawy ppsa. Skargę można bowiem wnieść dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia jakie służyły stronie, zaś w tej sprawie strona skarżąca nie poczekała na rozpoznanie jej odwołania przez kolegium i dopiero od takiej decyzji wydanej przez organ odwoławczy mogłaby skutecznie wnieść skargę do sądu administracyjnego lecz przedmiotem swojej skargi uczyniła rozstrzygniecie organu i instancji.
Wobec tego, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł o odrzuceniu skargi.