Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie: Asesor WSA Irena Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. K. na decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku stałego postanawia odrzucić skargę.
Decyzją z dnia 8 czerwca 2004 r. nr "[...]" Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej postanowił: 1. stwierdzić wygaśnięcie z dniem l maja 2004 r. decyzji "[...]" z dnia 20 marca 2003 r. oraz "[...]" z dnia 16 kwietnia 2004 r. przyznającą D. K. zasiłek przysługujący osobie zdolnej do pracy, lecz nie pozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad dzieckiem wymagającym stałej pielęgnacji, gdy dziecko jest pełnoletnie. Decyzji niniejszej nadać rygor natychmiastowej wykonalności.
Na powyższą decyzję D. K. wniosła skargę do sądu administracyjnego kwestionując jej zasadność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § l ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 ustawy).
W niniejszej sprawie, skarżącej, od wydanej przez organ I instancji decyzji, przysługiwało prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, o czym skarżąca została poinformowana w pouczeniu zawartym w tejże decyzji. Skarżąca składając skargę na decyzję organu pierwszej instancji bezpośrednio do sądu administracyjnego nie wyczerpała zatem środka zaskarżenia w postaci odwołania do organu II instancji, jaki przysługiwał jej w toku postępowania administracyjnego.
Biorąc powyższe pod uwagę na podstawie art. 58 § l pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.