Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 30 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa postanawia I. umorzyć postępowanie sądowe, II. zasądzić od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki A kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/pos.1-sentencja postanowienia
Postanowieniem z dnia "[...]", Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu zażalenia Spółki A, utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia "[...]" w przedmiocie zawieszenia postępowania wszczętego na wniosek Spółki w sprawie zmiany decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w sprawie zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa, w części dotyczącej składu Rady Nadzorczej Spółki do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie cofnięcia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa.
Na to postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w dniu 24 sierpnia 2011 r. złożyła pełnomocnik Spółki - radca prawny M.K., która wniosła o jego uchylenie oraz zasądzenie na rzecz skarżącej Spółki kosztów postępowania sądowoadministracyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych. Zarzuciła naruszenie art. 201 § 1 pkt 2 w związku z art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 239 Ordynacji podatkowej poprzez bezpodstawne utrzymanie w mocy postanowienia o zawieszeniu postępowania pomimo, iż zawieszenie takie nie jest ziszczeniem przesłanki, o której mowa w art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, jak również naruszenie art. 212 w związku z art. 127, art. 239a, art. 239e, oraz w związku z art. 223, art. 226, art. 227, art. 228, art. 229, art. 233 i art. 235 Ordynacji podatkowej, poprzez błędną wykładnię systemową art. 122 tej ustawy polegającą na przyjęciu, iż organ I instancji jest związany wydaną przez siebie decyzją cofająca zezwolenie pomimo, iż strona skarżąca wniosła odwołanie, które nie zostało jeszcze rozpoznane.
Po wniesieniu tej skargi Dyrektor Izby Celnej, działając na podstawie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowieniem z dnia "[...]" Nr "[...]" uchylił własne postanowienie z dnia "[...]" oraz postanowienie je poprzedzające z dnia "[...]" Nr "[...]" w sprawie zawieszenia postępowania.
W uzasadnieniu wskazano, iż zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie tego organu w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie zmiany decyzji udzielającej zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa zostało wydane z naruszeniem art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zawiesza się postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Wskazano, iż przyczyną zawieszenia postępowania w oparciu o powołaną przesłankę nie może być okoliczność, którą organ prowadzący postępowanie może ocenić we własnym zakresie. Poza tym faktycznie decyzja cofająca zezwolenie na prowadzenie takiej działalności z uwagi na złożone przez Spółkę odwołanie nie uzyskała przymiotu ostatecznej, a co za tym idzie nie stała się również wykonalna. Decyzja taka nie wywołała więc skutku prawnego w postaci cofnięcia zezwolenia, może zatem podlegać zmianom.