Skarga A.Z. na niewykonanie postanowienia WSA w Olsztynie w przedmiocie nałożenia grzywny za niezastosowanie się do obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Sentencja

Dnia 14 lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2012 roku w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu A.Z. od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 14 grudnia 2011 r. sygn. akt II SA/Ol 702/11 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi A.Z. na niewykonanie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 lutego 2010 r. sygn. akt II SO/Ol 35/09 w przedmiocie nałożenia grzywny za niezastosowanie się do obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata.

Uzasadnienie strona 1/6

Wnioskiem z dnia 10 października 2011 r. A.Z. zwrócił się do tut. Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie imiennie wskazanego przez niego adwokata. Podniósł, że zamierza wnieść skargę kasacyjną, a koszt jej sporządzenia przekracza jego możliwości finansowe. Podał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, nie otrzymuje również innych świadczeń z urzędu pracy ani świadczeń z pomocy społecznej. Zaznaczył, że nie posiada oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Środki finansowe na jego koncie w kwocie 1.286,64 zł zostały bezterminowo zablokowane przez komornika. Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, posiada mieszkanie o powierzchni 36 m² i nieruchomość rolną o powierzchni 0,59 ha. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie pobiera pożytków finansowych z tytułu posiadania nieruchomości rolnej, utrzymuje się natomiast z dobrowolnego wsparcia finansowego krewnych i dorywczych prac sezonowych. Wnioskodawca załączył zaświadczenie potwierdzające, że dnia "[...]" został zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku oraz kopie historii rachunku bankowego i wydruk z tego rachunku wskazujący wysokość zablokowanych środków.

W związku ze złożonym wnioskiem wnioskodawca został wezwany przez Referendarza sądowego wezwaniem z dnia 24 października 2011 r. do złożenia oświadczenia i przedłożenia w terminie 7 dni wymienionych w wezwaniu dokumentów.

W zakreślonym terminie wnioskodawca nadesłał pismo, w którym wyjaśnił, że nie posiada dowodów zapłaty za sporządzenie skarg kasacyjnych w latach 2009-2011. Zaznaczył, że koszt ich wniesienia prawdopodobnie wynosił po 120 zł. Stwierdził, że wydatki te finansował z wynagrodzenia za pracę, zasiłków dla bezrobotnych i oszczędności. Wyjaśnił też, że nie miał potrzeby korzystania ze świadczeń z pomocy społecznej i jako zarejestrowany bezrobotny, nie mógł jej uzyskać, nie korzystał również z pomocy członków rodziny i osób trzecich, gdyż nie prowadzi z nimi wspólnego gospodarstwa domowego. Podał, że miesięcznie ponosi wydatki w kwocie ok. 200 zł, głównie na bieżące opłaty. Ponadto nieruchomość rolną uprawia wyłącznie w celach konsumpcyjnych. Skarżący wyjaśnił również, że zakup mieszkania i gruntu rolnego miał miejsce w latach 2004 - 2005, a sfinansował je ze zgromadzonych w latach 1998-2010 środków pochodzących z oszczędności, wynagrodzenia za pracę i zasiłku dla bezrobotnych. Skarżący wywiódł ponadto, że wezwanie do wyjaśnienia o źródła finansowania powyższych wydatków nie znajduje podstawy prawnej, gdyż sąd może badać sytuację majątkowa wnioskodawcy wyłącznie do 3 miesięcy wstecz od daty złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Do pisma załączył kopie dokumentów, z których usunął część informacji, powołując się na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

Strona 1/6