Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2019r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A.P. na zarządzenie Sędziego z dnia 23 kwietnia 2019r. sygn. akt II SA/Ol 689/17 w przedmiocie doręczenia skarżącemu opinii prawnej z dnia 15 kwietnia 2019r. w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Uczelnianej Odwoławczej Komisji Stypendialnej Uniwersytetu "[...]" w O. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie stypendium socjalnego postanawia odrzucić zażalenie.
W dniu 17 kwietnia 2019r. do tut. Sądu wpłynęła opinia prawna r.pr. A. I. - pełnomocnika z urzędu skarżącego A. P. - o braku podstaw do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2019r. o odrzuceniu zażalenia skarżącego na zarządzenie Sędziego z dnia 11 lutego 2019r. w przedmiocie doręczenia skarżącemu opinii prawnej z dnia 5 lutego 2019r.
Zarządzeniem Sędziego z dnia 23 kwietnia 2019r. nakazano doręczyć skarżącemu przedmiotową opinię prawną. Jednocześnie pouczono skarżącego, że na zarządzenie nie przysługuje zażalenie oraz że skarżący nie może skutecznie kwestionować treści opinii prawnej sporządzonej przez pełnomocnika wyznaczonego z urzędu. Wskazano, że przysługuje mu jedynie prawo do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 9 kwietnia 2019r.
W dniu 21 maja 2019r. (data nadania pocztowego) skarżący wniósł zażalenie na zarządzenie z dnia 23 kwietnia 2019r., podnosząc, iż zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa, a także zażądał kasacji wyroków w sprawach o sygn. akt II SA/Ol 424/16, II SA/Ol 950/16 oraz II SA/Ol 689/17 jako wydanych z rażącym naruszeniem prawa. Jednocześnie skarżący wniósł o przekazanie sprawy do innego sądu administracyjnego oraz o odrzucenie przedłożonej przez pełnomocnika opinii prawnej jako wadliwej, wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 194 § 1 w zw. z art. 198 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, dalej jako: p.p.s.a.) zażalenie przysługuje na zarządzenie przewodniczącego, jeżeli ustawa przewiduje wniesienie zażalenia.
W niniejszej sprawie skarżący po raz kolejny wniósł zażalenie na zarządzenie o doręczeniu mu opinii prawnej oraz na tą opinię prawną. Należy zatem ponownie wyjaśnić, że przepisy p.p.s.a. nie przewidują możliwości złożenia zażalenia na zarządzenie sędziego o doręczeniu opinii prawnej sporządzonej przez pełnomocnika. Zarządzenie takie stanowi jedynie wypełnienie nakazu określonego w art. 177 § 4 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., który zobowiązuje sąd do doręczenia stronie skarżącej odpisu opinii prawnej sporządzonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Doręczenie to ma taki skutek, że od tego momentu biegnie dla strony termin do ewentualnego wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia, co do którego pełnomocnik nie znalazł podstaw do jego wniesienia. Niedopuszczalne jest natomiast zażalenie na zarządzenie sędziego o takim doręczeniu. Sąd nie jest także uprawniony do kwestionowania treści opinii sporządzonej przez pełnomocnika.
Natomiast odnosząc się do żądania kasacji wyroku z dnia 17 października 2017r., wydanego w niniejszej sprawie, to - jak już informowano skarżącego - wyrok ten jest prawomocny od dnia 15 grudnia 2018 r., a akta sprawy zostały odesłane organowi administracji. W związku z tym nie toczy się już żadne postępowanie sądowoadministracyjne w tej sprawie i dlatego wniosek ten jest bezprzedmiotowy. Całkowicie niedopuszczalny jest także wniosek o kasację wyroków wydanych w innych sprawach. Nie znajduje także podstawy prawnej wniosek o przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu, gdyż właściwym do orzekania w niniejszej sprawie jest sąd, na którego obszarze ma siedzibę organ, którego działalność została zaskarżona (art. 13 § 2 p.p.s.a.).
Wobec powyższego na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 § 2 i 198 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.