Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Agnieszka Bińczyk po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. C. o przyznanie wynagrodzenia w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi Z. M. na pismo Wojskowego Komendanta Uzupełnień z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie sprostowania wpisów w książeczce wojskowej i karcie ewidencyjnej postanawia przyznać adwokatowi P. C. wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 120 zł netto powiększonej o należny podatek VAT.
W wyniku rozpoznania wniosku Z. M. o przyznanie prawa pomocy, złożonego przed wniesieniem skargi na pismo Wojskowego Komendanta Uzupełnień z dnia "[...]", Nr "[...]", Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie, postanowieniem z dnia 5 grudnia 2011 r., sygn. akt II SO/Ol 26/11, ustanowił dla wnioskodawcy adwokata. Na podstawie tego postanowienia Okręgowa Rada Adwokacka wyznaczyła dla wnioskodawcy jako pełnomocnika z urzędu - adwokata P. C.
Postanowieniem z dnia 14 marca 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 57/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę wnioskodawcy.
We wniosku z dnia 12 kwietnia 2012 r., wyznaczony adwokat wniósł o przyznanie wynagrodzenia w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od przedmiotowego postanowienia Sądu, oświadczając jednocześnie, iż koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały opłacone w żadnej części. Do wniosku adwokat załączył przedmiotową opinię oraz dowód jej przesłania wnioskodawcy.
W świetle art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej ustawą, adwokat wyznaczony z urzędu otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zgodnie z § 19 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują: 1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-5 oraz 2) niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata. Zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, przedmiotową opłatę sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach (§ 2 ust. 1 i 3 rozporządzenia).
W warunkach niniejszej sprawy, wyznaczony adwokat wniósł o przyznanie wynagrodzenia w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
W świetle § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, stawka minimalna za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W niniejszej sprawie - z uwagi na jej przedmiot, zastosowanie ma stawka minimalna, określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia, w wysokości 240 zł.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w warunkach niniejszej sprawy zasadne jest przyznanie wyznaczonemu adwokatowi, który prowadził ją w pierwszej instancji (adwokat został ustanowiony dla wnioskodawcy i wyznaczony w pierwszej instancji), wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 120 zł netto (50% x 240 zł), powiększonej o należny podatek VAT.
Z tych względów, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy, orzeczono jak w sentencji postanowienia.