Sprawa ze skargi Mazurskiego Parku Krajobrazowego na rozporządzenie Wojewody w przedmiocie uchylenia rozporządzenia w sprawie planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi Mazurskiego Parku Krajobrazowego na rozporządzenie Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie uchylenia rozporządzenia w sprawie planu ochrony Mazurskiego Parku Krajobrazowego postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu "[...]" Wojewoda wydał rozporządzenie Nr "[...]" uchylające własne rozporządzenie Nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Krajobrazowego.

Prawomocnym postanowieniem z dnia "[...]" (sygn. akt "[...]") Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. odrzucił skargę Parku Krajobrazowego na to rozporządzenie z uwagi na uchybienie terminu do jej wniesienia. Z uzasadnienia tego postanowienia wynika, iż w dniu "[...]" Dyrektor Parku Krajobrazowego wystąpił do Wojewody z żądaniem uchylenia wyżej wskazanego rozporządzenia, w którym zarzucił brak podstawy prawnej do uchylenia rozporządzenia Wojewody z dnia "[...]" oraz naruszenie interesu skarżącego poprzez pozbawienie możliwości skutecznych działań na rzecz ochrony parku.

W dniu "[...]" Dyrektor Parku krajobrazowego ponownie wystąpił do Wojewody z wnioskiem o uchylenie rozporządzenia Nr "[...]" z dnia "[...]" uchylającego rozporządzenie w sprawie planu ochrony Parku Krajobrazowego. Podał, iż zastosowana podstawa prawna nie mogła być powodem uchylenia istniejącego planu ochrony Parku, a obecna sytuacja uniemożliwia mu wykonywanie zadań ustawowych wynikających z art. 105 i 107 ustawy o ochronie przyrody z uwagi na duży napór inwestorów. Wskazał, iż przywrócenie ważności planu ochrony Parku pozwoli na skuteczne działania Służby Parku w celu ochrony jego zasobów.

Pismem z dnia "[...]" (doręczonym skarżącemu w dniu "[...]") Wojewoda odmówił uchylenia własnego rozporządzenia nr "[...]" z dnia "[...]". W uzasadnieniu wskazano, iż przedmiotowe rozporządzenie wydano na skutek wezwania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który pismem z dnia "[...]" wezwał Wojewodę do uchylenia rozporządzenia z dnia Nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Krajobrazowego z uwagi na niezachowanie procedury przy jego wydawaniu, w terminie 14 dni pod rygorem przedstawienia Prezesowi Rady Ministrów stosownych wniosków. Wyjaśniono, iż nie zmieniły się okoliczności prawne i faktyczne, a w związku z tym brak jest podstaw do uwzględnia wniosku strony.

W dniu "[...]"Park Krajobrazowy wystąpił ze skargą na rozporządzenie Nr "[...]" Wojewody z dnia "[...]" wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu podano, iż uchylenie rozporządzenia w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Krajobrazowego pozbawiło Dyrektora Parku możliwości skutecznych działań na rzecz ochrony parku, zgodnie z art. 105 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, co naruszyło interes prawny Parku. Zakwestionowano okoliczność, iż rozporządzenie w sprawie planu ochrony zostało wydane z naruszeniem procedury, wskazując iż przy wydawaniu tego rozporządzenia nie były wymagane uzgodnienia z właściwymi miejscowo gminami. Rozporządzenie to bowiem nie kreowało nowego planu ochrony, ani nie dokonywało zmian w dotychczasowym planie, a jedynie dostosowywało jego zapisy do wymogów ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004r. Wskazano, iż w zaskarżonym rozporządzeniu powołano się na niewłaściwą podstawę prawną gdyż plan ochrony Parku jest zgodny z celami przyrody i zabezpiecza potrzeby ochrony przyrody i z tego powodu nie można go było uchylić. Natomiast w wyniku uchylenia planu Park Krajobrazowy ponosi straty jeśli chodzi o zasoby przyrody, walory krajobrazu oraz wartości historyczne i kulturowe.

Strona 1/2