Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 7 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. z dnia 23 marca 2009 r., nr "[...]" postanawia oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wnioskiem z dnia 24 sierpnia 2009 r. A.Z. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie o ustanowienie radcy prawnego w celu sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z dnia 23 czerwca 2009 r. Podał, że jest osobą bezrobotną, nie otrzymuje pomocy z ośrodka pomocy społecznej, nie posiada żadnego majątku ani dochodów.
W dniu 22 września 2009 r. skarżący wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku, sporządzoną przez profesjonalnego pełnomocnika.
Pismem procesowym złożonym osobiście w dniu 25 września 2009 r. skarżący cofnął wniosek o przyznanie prawa pomocy. Stwierdził, że pomoc ta nie jest mu już potrzebna i wniósł o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) - dalej jako p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Z treści art. 243 § 1 wynika, że prawo pomocy może być przyznane stronie wyłącznie na jej wniosek, co wyklucza jednocześnie możliwość działania Sądu z urzędu. Zatem, w przypadku gdy strona cofa wniosek, wykluczone jest merytoryczne jego rozpoznanie, co skutkuje jego oddaleniem.
Odnosząc się do wniosku o umorzenie postępowania wyjaśnić należy, że art. 161
§ 1 pkt 1-3 p.p.s.a. nie przewiduje umorzenia postępowania wszczętego w sprawach wpadkowych (akcesoryjnych), takich jak przyznanie prawa pomocy. Z tego względu cofnięcie wniosku o przyznanie prawa pomocy skutkuje oddaleniem tego wniosku, a nie umorzeniem postępowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt I OZ 469/07, niepublikowany).
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w sentencji postanowienia.