Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2009r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie obniżenia dodatku służbowego postanawia odmówić zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wnioskiem z dnia "[...]" A. Z., powołując się na art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie o zawieszenie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt II SA/Ol 523/09 z jego skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia "[...]", nr "[...]", w przedmiocie obniżenia dodatku służbowego. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż rozstrzygnięcie przez Sąd sprawy o sygn. akt II SA/Ol 495/09 będzie miało wpływ na wynik niniejszej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym;
W niniejszej sprawie skarżący wskazał, że przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Olsztynie toczy się sprawa o sygn. akt II SA/Ol 495/09 z jego skargi na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego z dnia "[...]", nr "[...]", w przedmiocie wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym.
Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że z treści art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. wynika fakultatywność zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego. Nadto, w przepisach ogólnych p.p.s.a. została zawarta zasada koncentracji materiału procesowego - vide: art. 7 p.p.s.a. ( M. Romańska w: T. Woś, H. Knysiak- Molczyk, M. Romańska, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2005, str. 108). Zgodnie z tymże art. 7 p.p.s.a. sąd administracyjny powinien podejmować czynności zmierzające do szybkiego załatwiania sprawy i dążyć do jej rozstrzygnięcia na pierwszym posiedzeniu. Wskazać też trzeba na prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki - art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284, ze zm.).
Z uwagi na powyższe unormowania, zmierzające do przeciwdziałania przewlekłości postępowania sądowego, dla rozpoznania niniejszej sprawy nie jest celowe oczekiwanie na prawomocne zakończenie sprawy o sygn. akt II SA/Ol 495/09.
Ponadto, ze względu na możliwość wznowienia postępowania, rozpoznanie niniejszej sprawy nie będzie w ocenie Sądu zamykać stronie drogi do ewentualnego wzruszenia wydanego orzeczenia. Na ten aspekt wskazał również NSA (wyrok z dnia 23 stycznia 2007 r., sygn. akt II OSK 702/06, LEX nr 321527), mianowicie: celowość zawieszenia postępowania na podstawie pkt 1 § 1 art. 125 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zakończonego zaskarżoną decyzją lub innym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego. Argument ten podnoszony jest także w doktrynie ( zob. w: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka- Medek, "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Zakamycze, Kraków 2005, s. 302).
Wobec powyższego, Sąd uznał, że nie jest celowe zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie i na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.