Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Krzysztof Nesteruk po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.O. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi M.O. na decyzję "[...]" Kuratora Oświaty z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nauczania indywidualnego ucznia postanawia zwolnić skarżącą od kosztów sądowych i ustanowić dla niej radcę prawnego.
M.O. (45 l.) złożyła wraz ze skargą wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Podała, iż jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Utrzymuje się wraz z trojgiem dzieci (12, 16, 18 l.) z zasiłków z pomocy społecznej (rodzinnych, pielęgnacyjnych, z tytułu kształcenia i rehabilitacji), świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz dodatku mieszkaniowego. Łączna kwota, tj. 2639,75 zł nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich potrzeb rodziny. Wszyscy mają szereg problemów zdrowotnych. Wydatki na czynsz wynoszą 307,57 zł, energię elektryczną - 100 zł, opał - 270 zł, gaz - 58 zł, leki - 343, ubrania 350 zł, pomoce szkolne: przybory - 40 zł i Internet - 45 zł.
W oparciu o poświadczone przez skarżącą informacje należy przyjąć, iż znajduje się ona w sytuacji, w której wygospodarowanie środków na choćby częściowe pokrycie kosztów sądowych, a tym bardziej opłacenie profesjonalnego pełnomocnika, jest praktycznie niemożliwe. W świetle art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), stwierdzenie to uzasadnia uwzględnienie zgłoszonego postulatu. Jak bowiem stanowi ów przepis, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, następuje przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym. Obejmuje ono zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 w/w ustawy). Stąd też orzeczono jak w sentencji w oparciu o art. 258 § 2 pkt 7 wskazanej ustawy, powierzający referendarzowi sądowemu wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień co do przyznania lub odmowy przyznania prawa pomocy.