Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia zawiesić postępowanie sądowe. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992 ze zm.), przyznało I.P. świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem J.P., które pobierała do dnia 30 czerwca 2013r.
Następnie w wyniku złożenia wniosku o przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na męża, decyzją z dnia [...] Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Wójta Gminy na podstawie art. 16a ustawy o świadczeniach rodzinnych, odmówił przyznania I.P. wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu organ I instancji podniósł, że specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli osoba ubiegająca się o to prawo nie rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności. Organ wskazał, że wnioskodawczyni przed przyznaniem świadczenia pielęgnacyjnego nie pracowała zawodowo, gdyż od dnia [...] czerwca 1997r. do [...] grudnia 2011 r. była osobą bezrobotną a zatem nie wystąpiła rezygnacja z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem.
I.P. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] (wskazała datę posiedzenia Kolegium tj.[...]), którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] w sprawie odmowy przyznania wnioskodawczyni specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym mężem J.P. Zarzuciła, że organy orzekające w tej sprawie dokonały błędnych ustaleń, gdyż już w 1994 r. Wojewódzki Zespół Opieki Społecznej w O. ustanowił ją opiekunką domową dla męża, także na komisji lekarskiej KRUS w dniu [...] 2005 r. mąż został uznany za osobę stale niezdolną do samodzielnej egzystencji. Wyjaśniła, że nawet gdyby chciała pójść do pracy to nie może, gdyż mąż wymaga stałej jej opieki. Otrzymywane świadczenie pozwalało na częstsze wizyty u lekarza i badania.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi podtrzymując w całości argumenty przedstawione w decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.) Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym. Wskazać należy, iż praktyka sądowa opowiada się za szerokim interpretowaniem użytego w tym przepisie pojęcia "rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania" wychodząc poza tradycyjne rozumienie prejudycjalności postępowania (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Zakamycze 2005, str. 302 i nst). Ekonomika procesowa, a także względy sprawiedliwości mogą przemawiać za potrzebą zawieszenia postępowania z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego skarżonym aktem, jak i przesłanek do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego.