Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "[...]" na zarządzenie Wójta Gminy "[...]" z dnia 11 września 2015 r. nr "[...]" w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w "[...]" postanawia zawiesić postępowanie sądowe.
Zarządzeniem nr "[...]"z dnia 11 września 2015 r. Wójt Gminy "[...]"odwołał "[...]" ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w "[...]".
"[...]"wniosła skargę na powyższe zarządzenie.
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 10 grudnia 2015 r., nr "[...]", Wojewoda "[...]"stwierdził nieważność kwestionowanego zarządzenia, jako sprzecznego z art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Na rozstrzygnięcie to Wójt Gminy "[...]"wniósł skargę do tut. Sądu, która została zarejestrowana pod sygn. akt II SA/Ol 215/16.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.
Zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w oparciu o powyższy przepis następuje z urzędu, lecz jego celowość została pozostawiona ocenie Sądu (zob. postanowienia NSA z dnia 11 marca 2005 r., sygn. akt: I OZ 45/05 oraz z dnia 7 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 382/08), zaś generalnie następuje, gdy rozstrzygnięcie sprawy sądowoadminstracyjnej zależy od wyniku innego postępowania.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że zawieszenie postępowania sądowego powinno być uzasadnione względami celowościowymi, sprawiedliwości, jak również ekonomiki procesowej, a celowość zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § pkt 1 p.p.s.a. powinna być analizowana z punktu widzenia wystąpienia w przyszłości ewentualnej konieczności uruchomienia nadzwyczajnych środków wzruszania rozstrzygnięć ostatecznych, np. przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego lub stwierdzenia nieważności decyzji
(por. postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2008 r., sygn. akt I FZ 221/08; wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3321/08).
Jak już wyżej wskazano przedmiotem niniejszej sprawy jest zarządzenie Wójta Gminy "[...]"z dnia 11 września 2015 r. w przedmiocie odwołania ze stanowiska Dyrektora Zespołu Placówek Oświatowych w "[...]". Natomiast pod sygnaturą akt II SA/Ol 215/16 zawisła sprawa dotycząca rozstrzygnięcia nadzorczego z dnia 10 grudnia 2015 r., nr "[...]", stwierdzającego nieważność powyższego zarządzenia. Niewątpliwie sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze winna być rozstrzygnięta w pierwszej kolejności.
Z tych też względów, po dokonaniu oceny z punktu widzenia celowości, sprawiedliwości, oraz ekonomiki procesowej, Sąd doszedł do przekonania, że zawieszenie postępowania, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt II SA/Ol 215/16, jest uzasadnione.
Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzeczono, jak w sentencji.