Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia "[...]" wydaną z upoważnienia Burmistrza, na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603, ze zm.) ustalono R. D. opłatę adiacencką w kwocie 4.585 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej nr "[...]" położonej w obrębie L. gmina P., na skutek jej podziału.

Na skutek rozpatrzenia odwołania wniesionego przez R. D. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Nr "[...]", działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm), uchyliło w całości decyzję Burmistrza orzekło o umorzeniu postępowania organu l instancji.

W motywach tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, iż jednym z materialnych warunków umożliwiających ustalenie opłaty adiacenckiej jest obowiązywanie uchwały określającej wysokość stawek opłaty adiacenckiej, przy czym stawka takiej opłaty musi być znana w dacie, gdy decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stanie się ostateczna. Ponieważ uchwała określająca stawki opłaty adiacenckiej nie została prawidłowo ogłoszona, wobec czego uchwała w tej sprawie nie weszła w życie, a zatem jej postanowienia nie mogły być stosowane w rozpoznawanej sprawie.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w imieniu Gminy złożył Burmistrz. Strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości jako naruszającej prawo oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Zarzucono, iż uchwałą Rady Miejskiej Nr "[...]" z dnia "[...]" została ustalona stawka procentowa opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z jej podziałem, przy czym uchwała ta została ogłoszona w sposób zwyczajowo przyjęty tj. poprzez jej rozplakatowanie na tablicach ogłoszeń w siedzibie skarżącego oraz na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej. Ponieważ do chwili obecnej pomimo braku jej ogłoszenia w prasie lokalnej Wojewoda nie stwierdził jej nieważności, uchwała ta nadal obowiązuje i mogła stanowić podstawę wydania decyzji w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej. Nadto wskazano, iż Gmina ma swój interes prawny do występowania w tej sprawie w charakterze strony wobec faktu, iż rozstrzygnięcie w rzeczonej sprawie ma wpływ na zwiększenie dochodów własnych gminy.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie. Stwierdzono, iż uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym - art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Aby skutecznie zainicjować postępowanie przed sądem administracyjnym należy wykazać się zindywidualizowany interesem prawnym. Stosownie zaś do utrwalonego orzecznictwa sądowoadministracyjnego Gmina, której organ wydał decyzję w pierwszej instancji nie posiada legitymacji do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego wydaną w tej samej sprawie. Skoro zatem skarga została wniesione przez podmiot nie będący stroną, to stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, skarga winna być odrzucona.

Strona 1/3