Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy "[...]" - Burmistrza "[...]" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
Decyzją z dnia 11 lipca 2007r. Burmistrz, działając na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603, ze zm.) ustalił dla R.D. opłatę adiacencką w wysokości 1350 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej nr 32/15 o powierzchni 6,06 ha położonej w obrębie L. gm. Z.
Na skutek rozpatrzenia odwołania wniesionego przez R.D. Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Nr "[...]", działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, ze zm), uchyliło w całości decyzję Burmistrza i orzekło o umorzeniu postępowania organu I instancji.
W motywach stwierdzono, iż jednym z materialnych warunków umożliwiających ustalenie opłaty adiacenckiej jest obowiązywanie uchwały określającej wysokość stawek opłaty adiacenckiej, przy czym stawka takiej opłaty musi być znana w dacie, gdy decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stanie się ostateczna. Ponieważ uchwała określająca stawki opłaty adiacenckiej nie została prawidłowo ogłoszona, wobec czego uchwała w tej sprawie nie weszła w życie, a zatem jej postanowienia nie mogły być stosowane w rozpoznawanej sprawie.
Na tę decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w imieniu Gminy złożył Burmistrz. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości jako naruszającej prawo oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Zarzucił, iż uchwałą Rady Miejskiej Nr "[...]" z dnia "[...]" została ustalona stawka procentowa opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z jej podziałem, przy czym uchwała ta została ogłoszona w sposób zwyczajowo przyjęty tj. poprzez jej rozplakatowanie na tablicach ogłoszeń w siedzibie skarżącego oraz na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej. Ponieważ do chwili obecnej pomimo braku jej ogłoszenia w prasie lokalnej Wojewoda nie stwierdził jej nieważności, uchwała ta nadal obowiązuje i mogła stanowić podstawę wydania decyzji w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej. Nadto wskazano, iż Gmina na swój interes prawny do występowania w tej sprawie w charakterze strony wobec faktu, iż rozstrzygnięcie w rzeczonej sprawie na wpływ na zwiększenie dochodów własnych gminy.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie. Stwierdzono, iż uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym - art. 50 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Aby skutecznie zainicjować postępowanie przed sądem administracyjnym należy wykazać się zindywidualizowany interesem prawnym. Stosownie zaś do utrwalonego orzecznictwa sądowoadministracyjnego Gmina, której organ wydał decyzję w pierwszej instancji nie posiada legitymacji do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego wydaną w tej samej sprawie. Skoro zatem skarga została wniesione przez podmiot nie będący stroną, to stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, skarga winna być odrzucona.