Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata E. K. o przyznanie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie dodatku do świadczenia pielęgnacyjnego postanawia: odmówić adwokatowi E. K. przyznania od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z 7 kwietnia 2016 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przyznał stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła dla strony skarżącej adwokata E. K.
W dniu 14 czerwca 2016 r. do sądu wpłynęła sporządzona przez pełnomocnika strony skarżącej skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 25 lutego 2016 r., sygn. II SA/Lu 761/15. W złożonej skardze kasacyjnej pełnomocnik strony wniósł również o przyznanie wynagrodzenia tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych. Złożony wniosek nie zawierał oświadczenia, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat [...] otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów [...] w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Do czynności, o których mowa w tym przepisie, należy także sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej.
Aktem prawnym określającym zasady wynagradzania adwokatów, ustanowionych z urzędu jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714), Zgodnie z § 3 powołanego rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ma zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W przedmiotowej sprawie bezsporne jest, że wniosek pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nie zawiera oświadczenia, o którym mowa w § 3 powołanego rozporządzenia. Brak takiego oświadczenia nie stanowi braku formalnego pisma, lecz brak materialny w zakresie uzasadnienia wniosku, niepodlegający uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z 13 sierpnia 2014 r., I OZ 759/14 Lex nr 1564209; postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2008 r., I OZ 603/2008 LexPolonica nr 2414403; postanowienie NSA z dnia 11 lutego 2011 r., I OZ 96/2011 LexPolonica nr 2462180; postanowienie NSA z dnia 18 czerwca 2008 r., I OZ 390/08 Lex nr 493827). Oświadczenie, że opłaty z tytułu udzielenia pomocy prawnej nie zostały opłacone w całości lub w części jest niezbędnym elementem uzasadnienia wniosku o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, bowiem stanowi warunek przyjęcia, że praca pełnomocnika nie została wynagrodzona. Zatem niezłożenie takiego oświadczenia przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata), wywołuje skutki materialnoprawne polegające na utracie prawa do wynagrodzenia tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu.
Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a., należało orzec ja na wstępie.
§ 1.