Wniosek o przyznanie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi na uchwałę Sejmiku Województwa w przedmiocie stypendium sportowego
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Anna Puton-Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata S. K. o przyznanie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stypendium sportowego postanawia: przyznać adwokatowi S. K. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w kwocie 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 8 lutego 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie przyznał uczestnikowi postępowania prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w [...] w dniu 17 lutego 2017 r. wyznaczyła dla uczestnika postępowania adwokata S. K. Wyznaczony pełnomocnik brał udział w postępowaniu przed sądem w pierwszej instancji, a następnie sporządził i wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 21 września 2017 r., sygn. II SA/Lu 564/16. W skardze kasacyjnej pełnomocnik zawarł wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu i oświadczył, że wynagrodzenie nie zostało opłacone w całości lub części. Pismem z dnia 18 lipca 2018 r. pełnomocnik ponowił wniosek o przyznanie wynagrodzenia.

Referendarz sądowy stwierdził, co następuje:

Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej p.p.s.a., wyznaczony adwokat [...] otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów [...] w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Stosownie do unormowania § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714), dalej jako rozporządzenie, w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji, opłata za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50 % opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Pełnomocnik strony brał udział w postępowaniu przed sądem w pierwszej instancji, w związku z czym jego wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej wynosi 50% opłaty określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia (wynoszącej 240 zł). Wobec powyższego wynagrodzenie adwokata netto stanowi kwotę 120 zł (240 zł x 50% = 120 zł). Wynagrodzenie to należy powiększyć o stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23 %, zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia w związku z art. 41 ust. 1 i art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U z 2017 r., poz. 1221 ze zm.). Stąd kwota należna pełnomocnikowi z tytułu jego wynagrodzenia w postępowaniu przed sądem w drugiej instancji wynosi 147,60 zł brutto (120 zł + 27,60 zł należnego podatku od towarów i usług).

Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie art. 250 § 1 p.p.s.a. w związku z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b i § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz § 4 ust. 3 rozporządzenia, należało orzec jak na wstępie.

§ 1.

Strona 1/1