21 sierpnia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący - sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu 21 sierpnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwów M. B. i E. B. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] czerwca 2019 r., znak: SKO.[...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia odrzucić sprzeciw E. B..
18 lipca 2019 r. M. B. i E. B. wnieśli - w jednym piśmie - sprzeciwy od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] czerwca 2019 r., znak: [...], uchylającej w całości decyzję Burmistrza z [...] marca 2019 r., znak: [...], o odmowie przyznania M. B. świadczenia pielęgnacyjnego.
W odpowiedzi na sprzeciwy Kolegium wniosło o odrzucenie sprzeciwu E. B., z uwagi na jego niedopuszczalność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Sprzeciw E. B. podlega odrzuceniu.
W myśl art. 50 § 1 w zw. z art. 64b § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: "p.p.s.a."), uprawnionym do wniesienia sprzeciwu od decyzji kasacyjnej jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Podkreślenia wymaga, że podmiot wnoszący sprzeciw od decyzji obowiązany jest do wykazania istnienie po jego stronie interesu prawnego, czyli osobistego, konkretnego i aktualnego prawnie chronionego interesu, który może być realizowany na gruncie określonego przepisu prawa, bezpośrednio wiążącego zaskarżony akt z indywidualną i prawnie chronioną sytuacją strony. W przypadku braku wykazania związku między chronionym przez przepis prawa interesem prawnym a zaskarżonym aktem, sprzeciw podlega odrzuceniu, jako niedopuszczalny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a.
Stosownie do art. 17 ust. 1 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.), świadczenie pielęgnacyjne przyznawane jest określonym w tym przepisie osobom, które nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
W niniejszej sprawie z wnioskiem o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego wystąpił skarżący M. B. i to tej osobie przysługuje interes prawny we wniesieniu sprzeciwu od decyzji kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] czerwca 2019 r., znak: SKO[...]. Takiego interesu prawnego nie posiada natomiast skarżąca E. B.. Niewątpliwie jest ona zainteresowaną wynikiem niniejszej sprawy, albowiem to w związku z zamiarem opieki nad nią M. B. wystąpił z wnioskiem o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Okoliczność ta świadczy jedynie o tym, że skarżąca E. B. ma interes faktyczny w tej sprawie, ale nie uprawnia jej do skutecznego wniesienia sprzeciwu od opisanej decyzji kasacyjnej. Interesu faktycznego nie można bowiem utożsamiać z interesem prawnym. Interes prawny podmiotu wnoszącego do sądu administracyjnego sprzeciw od decyzji wyraża się w tym, że podmiot ten działa we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie na jego rzecz określonego uprawnienia lub zwolnienia z nałożonego nań obowiązku, w świetle obowiązujących przepisów prawa.
Z powyższego wynika, że sprzeciw E. B. podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 64b § 1 p.p.s.a.
Ubocznie należy zauważyć, że złożony w niniejszej sprawie sprzeciw M. B. zostanie rozpatrzony odrębnie.
Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.