Sprawa ze skargi H. K., P. K., K. K. i M. K. na pismo Prezydenta Miasta w przedmiocie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jacek Czaja po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K., P. K., K. K. i M. K. na pismo Prezydenta Miasta z dnia [...] marca 2018 r., znak: [...], w przedmiocie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia umorzyć postępowanie.

Uzasadnienie

W dniu 17 kwietnia 2018 r. do Sądu wpłynęła skarga, wniesiona przez H. K. we własnym imieniu oraz w imieniu: P. K., K. K. i M. K., na pismo Prezydenta Miasta z [...] r., znak: [...], w przedmiocie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej.

Zarządzeniem z 18 kwietnia 2018 r. wezwano H. K. do złożenia pełnomocnictwa do działania w imieniu pozostałych skarżących. Wezwanie do wykonania tego zarządzenia doręczono mu - przyjmując fikcję doręczenia - 7 maja 2018 r.

Wobec niewykonania powyższego wezwania w zakreślonym terminie, zarządzeniem z 21 maja 2018 r. wezwano pozostałych skarżących do podpisania skargi.

Pismem z 14 czerwca 2018 r. H. K. poinformował Sąd, że jest pełnomocnikiem pozostałych skarżących, co potwierdzają udzielone mu przez nich 17 stycznia 2018 r. pełnomocnictwa, znajdujące się w aktach administracyjnych.

W pismach skierowanym do Sądu, złożonych 27 czerwca i 2 lipca 2018 r., skarżący H. K. oświadczył, że jako strona postępowania i jednocześnie pełnomocnik pozostałych skarżących, cofa wniesioną skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302; dalej "p.p.s.a."), skarżący może cofnąć skargę i sąd jest tą czynnością związany. Sąd może jednak uznać cofnięcie za niedopuszczalne, jeżeli zmierzałoby ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, że H. K., który zainicjował postępowanie w tej sprawie, oświadczył, że wobec uiszczenia przez niego opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, oznaczonej jako działka nr ewid. [...], o pow. [...] położonej w [...] przy ul. [...], jego wolą oraz wolą pozostałych skarżących - współwłaścicieli tej nieruchomości, jest cofnięcie skargi oraz umorzenie postępowania sądowego jako bezprzedmiotowego.

W ocenie Sądu w rozstrzyganej w sprawie nie zachodziły okoliczności, o jakich mowa w art. 60 zd. 2 p.p.s.a., w związku z tym, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie należało umorzyć.

Z tych względów Sąd orzekł, jak w postanowieniu.

Strona 1/1