Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 02 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. S. o przyznanie tytułem kosztów udzielonej z urzędu pomocy prawnej wynagrodzenia za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 146,40 złotych w sprawie ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na rzecz adwokata A. S. prowadzącego Indywidualną Kancelarię Adwokacką w L. przy ul. [...] tytułem kosztów udzielonej z urzędu pomocy prawnej wynagrodzenie za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) , w tym tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych.
Adwokat A. S. wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w L. pełnomocnikiem z urzędu M. W. pismem z dnia 24 września 2008 r. wniósł o przyznanie tytułem kosztów udzielonej z urzędu pomocy prawnej wynagrodzenia za sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 146,40 złotych (w tym 26,40 złotych podatku od towarów i usług). Wniosek zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że koszty udzielonej pomocy nie zostały uiszczone w całości ani w części oraz ocenę zasadności wniesienia w niniejszej sprawi skargi kasacyjnej.
Akta sprawy niniejszej zawierają pełnomocnictwo udzielone wnioskodawcy przez skarżącego.
Referendarz sądowy stwierdził, że:
Na wstępie rozważyć należy, czy w związku z tym, że w toku niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego zmarł mocodawca wnioskodawcy sporządzenie przez tego ostatniego opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w niniejszej sprawie postanowienia umarzającego postępowanie ze względu na śmierć skarżącego i wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sporządzenie tej opinii są zasadne.
Stosowanie do unormowania art. 43 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", w razie śmierci strony albo utraty przez nią zdolności sądowej pełnomocnictwo wygasa. Jednakże pełnomocnik procesowy działa aż do czasu zawieszenia postępowania. Z przepisu tego wynika, że pełnomocnictwo strony będącej osobą fizyczną wygasa wraz z jej śmiercią a jej dotychczasowy pełnomocnik może działać w sprawie aż do czasu zawieszenia postępowania. Przy czym działanie pełnomocnika obejmować może jedynie niezbędne czynności procesowe, które mają nie tylko powodować, ale wręcz wyraźnie i bezpośrednio zamierzać jedynie do zawieszenia postępowania. W postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 1975 r., sygn. akt II CZ 114/75 (OSNC 1976/7-8/165; glosa S. Dalki do tego orzeczenia - OSP 1977/7 - 8, s. 131), teza którego znajduje zastosowanie również na gruncie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ze względu na to, że art. 96 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 ze zm.) w związku ze stosowaniem, którego wydane zostało powołane postanowienie zawiera analogiczną treść jak art. 43 p.p.s.a., Sąd ten do czynności niezbędnych zmierzających do zawieszenia postępowania zaliczył złożenie zażalenia na postanowienie, którym sąd zamiast zawiesić postępowanie - błędnie je umorzył (por. M. Niezgódka - Medek teza 3 komentarza do art. 43 [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka - Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., ZAKAMYCZE 2005, s. 112). Tak więc czynności do podejmowania których w toku postępowania sądowego po śmierci mocodawcy uprawniony jest jego pełnomocnik obejmują także czynności mające na celu kontrolę postanowienia umarzającego postępowanie sądowe w związku ze śmiercią strony.