Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wójta Gminy na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej decyzją z dnia [...] r., nr [...] wydaną z upoważnienia Wójta Gminy , przyznał E. S. zasiłek okresowy z powodu bezrobocia w wysokości 35,05 zł miesięcznie.
Decyzją z dnia [...] r., Nr [...]0 wydaną na skutek odwołania E. S., Samorządowe Kolegium Odwoławcze , działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchyliło powyższą decyzję w części określającej wysokość zasiłku okresowego i w tym zakresie orzekło przyznać zasiłek okresowy w kwocie 70,00 zł.
Skargę na decyzję SKO wniósł organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez utrzymanie w mocy decyzji z dnia 21 stycznia 2010 r. ewentualnie uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie, wskazując, iż organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi na decyzję organu odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, jak również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Organ administracji, który wydał decyzję w pierwszej instancji, a także podmiot działający z jego upoważnienia nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję organu drugiej instancji wydaną na skutek odwołania od jego decyzji (por. uchwała NSA z dnia 9 października 2000 r., OPK 14/00, ONSA 2001, nr 1, poz. 17, wyrok NSA z dnia 16 lutego 2005 r., OSK 1017/04 opubl. w "Rzeczpospolita" z dnia 21 lutego 2005 r.).
Nadto Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 2 marca 2006 r. sygn. akt II GSK 387/05 (opubl. LEX nr 197511) wyjaśnił, iż podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie może być organ, który orzekał w sprawie w I instancji, oraz że organ w tym przypadku nie ma interesu prawnego w rozumieniu przepisu art. 50 § 1 i § 2 p.p.s.a., a dopuszczenie możliwości wniesienia skargi przez organ administracji publicznej, który wydał rozstrzygnięcie w sprawie nadawałoby temu organowi uprawnienia z jednej strony władcze, a z drugiej uprawnienia strony, która takie rozstrzygnięcie kwestionuje.
W niniejszej sprawie organ I instancji działał na mocy przyznanych mu ustawowo kompetencji, a nie jako podmiot, którego interesu prawnego dotyczy postępowanie.
Z tych względów skarga wniesiona przez nieuprawniony podmiot, podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., jako niedopuszczalna.