Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. F. o przyznanie kosztów reprezentacji z urzędu w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Wojewódzki Inspektor Sanitarny z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej p o s t a n a w i a przyznać A. F. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), obejmującą podatek od towarów i usług, w kwocie 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy), z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2017 r. (II SA/Lu 235/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. W. na decyzję Wojewódzki Inspektor Sanitarny z dnia 2 stycznia 2017 r. w przedmiocie choroby zawodowej i przyznał ustanowionemu z urzędu adwokatowi należne wynagrodzenie.
Od powyższego orzeczenia pełnomocnik strony ustanowiony z urzędu sporządził i wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną w której zwrócił się o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu oświadczając, iż koszty te nie zostały pokryte w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 24 maja 2018 r. (II OSK 2960/18), Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wniesioną skargę kasacyjną, pozostawiając powyższy wniosek do rozpoznania sądowi pierwszej instancji.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm. - dalej P.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata obecnie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714 - dalej rozporządzenie). Do czynności, za które adwokat ma prawo otrzymać wynagrodzenie należy sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Stosownie bowiem do przepisu § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b wspomnianego rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej (...) adwokat powinien otrzymać 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1 tego przepisu, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Ponieważ w niniejszej sprawie przedmiotem skargi nie była należność pieniężna ani też orzeczenie Urzędu Patentowego stąd minimalna stawka wynagrodzenia adwokata, zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia, wynosi 240 zł. Obliczając zatem 50% z tak określonej stawki otrzymana kwota, tj. 120 zł, stanowi kwotę wynagrodzenia.
Wziąwszy jednak pod uwagę wkład adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy ustaloną minimalną stawkę należało podwyższyć do 150% jej wysokości zgodnie z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia. Następnie tak wyliczoną opłatę, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23%).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy P.p.s.a. postanowiono jak w sentencji.