Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc - Malec po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. Z. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...] 2015 r., Nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy [...] p o s t a n a w i a I. odrzucić skargę; II. zwrócić skarżącemu kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Sygn. akt II SA/Lu [...]
U z a s a d n i e n i e
P. Z., reprezentowany przez radcę prawnego S. S., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - skargę na uchwałę Rady Miejskiej K. D. z dnia [...] marca 2015 r., Nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy K. D..
Skarżący domaga się "uchylenia uchwały w części dotyczącej złożonych przez niego uwag do projektu studium obejmującego działkę nr [...]".
Uzasadniając legitymację do wniesienia skargi wyjaśnił, że jest właścicielem działki nr [...], graniczącej bezpośrednio z działką nr [...] (obie działki objęte są zaskarżonym studium). Działka nr [...] została zakwalifikowana w studium do odrolnienia i jednocześnie przyjęto linię zabudowy dla tej działki niekorzystną dla skarżącego (ze względu na zaburzenie krajobrazu), czemu skarżący się sprzeciwił wnosząc uwagi, które nie zostały jednak uwzględnione przez organy. Skarżący podnosił w uwagach, że działka nr [...] nie posiada dostępu do drogi publicznej, a więc na etapie pozwolenia na budowę jej właściciel będzie musiał drogę taką zapewnić, co "pociągnie za sobą trudne do przewidzenia konsekwencje dla działek sąsiadujących".
Odnosząc się do uwag skarżącego, organy wskazały natomiast, że obsługa komunikacyjna działek budowlanych zostanie doprecyzowana na etapie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Zdaniem skarżącego, nieuwzględnienie w studium ciągów komunikacyjnych i niewskazanie kierunków rozwoju komunikacyjnego, w tym infrastruktury technicznej dla działki nr [...] stanowi istotne naruszenie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium zagospodarowania przestrzennego gminy. Brak odpowiednich regulacji w tym zakresie w studium oznacza pozostawienie niedopuszczalnej dowolności przy tworzeniu nowych dróg dojazdowych w planie miejscowym.
W związku z tym, że "uwaga, jak i rozstrzygnięcie Burmistrza oraz Rady Miejskiej (...) zostały ujęte pod poz. Nr 415 w załączniku nr 13 do uchwały (...)" - zdaniem skarżącego - "skarżący posiada interes prawny w zakwestionowaniu przedmiotowej uchwały, a mając na względzie treść zarzutów podnoszonych w niniejszej sprawie jego uprawnienia zostały naruszone".
Skarżący ponadto zarzucił, że uchwała została podjęta z naruszeniem art. 10 ust. 2 pkt 1 i 2, art. 9 ust. 4 i 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także z naruszeniem tzw. Dyrektywy Siedliskowej oraz Dyrektywy Ptasiej - organ nie przeprowadził żadnych analiz dotyczących obszaru Natura 2000, który objęty jest zaskarżonym studium (chodzi o obszar pn. "Przełom W. w Małopolsce").
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), dalej "P.p.s.a." uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.