Wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczone z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Inspektor Nadzoru Budowlanego w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wstrzymania rozbudowy budynku
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego J. G. o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczone z urzędu w sprawie ze skargi G. W. na decyzję Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie wstrzymania rozbudowy budynku p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, zwanej dalej "p.p.s.a.") jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Zgodnie natomiast z art. 258 §1 p.p.s.a. w zw. z paragrafem drugim punktem ósmym tego przepisu do czynności w zakresie przyznania prawa pomocy zalicza się wydawanie na posiedzeniu niejawnym postanowień o przyznaniu wynagrodzenia adwokatowi, radcy prawnemu, doradcy podatkowemu lub rzecznikowi patentowemu za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz o zwrocie niezbędnych udokumentowanych wydatków. Mając na uwadze brzmienie obu zacytowanych przepisów stwierdzić należy, że, gdy zajdą przesłanki z art. 249a, można umorzyć postępowanie dotyczące wniosku profesjonalnego pełnomocnika procesowego o przyznanie kosztów za świadczoną przez niego z urzędu pomoc prawną. Postepowanie to należy bowiem traktować jako prowadzone w sprawie o przyznanie prawa pomocy. Zatem art. 249a p.p.s.a. znajduje zastosowanie przy rozstrzyganiu o wniosku o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego z urzędu. Postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. akt II SA/Lu 1101/17 przyznano radcy prawnemu J. G. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę [...]([...]) złotych, w tym [...] [...]) złotych należnego podatku od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za postępowanie zażaleniowe (pkt. I) oraz odmówiono zwrotu niezbędnych, udokumentowanych wydatków (pkt. II). Pismem z dnia 3 lipca 2018 r. radca prawny J. G. wystąpiła ponownie o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu a polegającą na sporządzeniu zażalenia oraz wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia. Skoro jednak w toku niniejszego postępowania orzeczono już o zasadności przyznania radcy prawnemu J. G. wynagrodzenia za postępowanie zażaleniowe ponowne rozstrzyganie w tym zakresie stało się zbędne. Dlatego działając na podstawie art. 249a p.p.s.a. umorzono postępowanie o przyznanie radcy prawnemu J. G. wynagrodzenia za pomoc prawną świadczoną z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

Strona 1/1