Tymczasem w rozpoznawanej sprawie analiza przedstawionej sytuacji finansowej skarżącego nie daje podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku w całości. Zdaniem oceniającego skarżąca spełnia bowiem wyłącznie wymóg warunkujący przyznanie prawa pomocy w części dotyczącej ustanowienia adwokata z urzędu.
Przede wszystkim należy wskazać, iż w toku postępowania dotyczącego prawa pomocy, skarżąca nie czekając na jego zakończenie uiściła samodzielnie należny od wniesionej skargi wpis sądowy w kwocie 100 zł. Oznacza to, że strona jest w stanie ponieść koszty sadowego odpowiadające wysokości uiszczonego wpisu, te natomiast, jeśli zaistnieją, nigdy nie przekroczą tej kwoty. Powyższe skutkuje uznaniem, że skarżąca mimo deklarowanych przez siebie niewielkich dochodów, jest w stanie znaleźć źródło poniesienia kosztów sądowych w kwocie nieprzekraczającej jednorazowo 100 zł. Obowiązkiem ubiegającego się o prawo pomocy jest natomiast poczynienie oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania. Koszty sądowe należy bowiem traktować jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które winny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami. Z tych względów referendarz sądowy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Za zasadne natomiast uznał żądanie ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika do reprezentowania strony w przedmiotowym postępowaniu. Analiza sytuacji dochodowej i majątkowej strony wykazała bowiem, iż jakkolwiek jest w stanie ponieść niewielki koszty postępowania, to poniesienie kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika z wyboru byłoby dla niej niemożliwym do uniesienia ciężarem. Na taki stan rzecz wskazują w szczególności niskie dochody, brak oszczędności i wartościowych składników majątku, a nadto koszty utrzymania wnuka, siebie oraz niepełnosprawnej matki.
Konkludując, w ocenie referendarza sądowego zasadne jest przyznanie skarżącej jedynie prawa pomocy w zakresie częściowym przez ustanowienie adwokata, które to koszty, w większym zakresie niż wymagane w niniejszej sprawie koszty sądowe, obciążyłyby budżet domowy strony.
Mając na względzie powyższą argumentację, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i 2 p.p.s.a. postanowiono jak na wstępie.