Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Z. w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [...] nr SKO[..] w przedmiocie opłaty adiacenckiej - w zakresie wniosku E. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W dniu [..]. E. P. złożyła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia [..] nr [..] w przedmiocie opłaty adiacenckiej. Skarżąca wniosła jednocześnie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że w razie wykonania tej decyzji grozić jej będzie szkoda na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w L. zważył, co następuje:

Wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie jest zasadny.

W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Sąd może jednak na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 P.p.s.a.).

Instytucja wstrzymania wykonania aktu organu administracyjnego zapewnia stronie ochronę jej praw, a zatem to na niej spoczywa obowiązek wykazania, że wykonanie przez organ aktu może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Uzasadnienie wniosku powinno się odnosić do konkretnych okoliczności świadczących, że w odniesieniu do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania aktu wydanego w granicach sprawy jest zasadne.

Skarżąca nie wykazała, że zachodzą przesłanki określone w powołanym art. 61 § 3 P.p.s.a. Dobrowolne bądź przymusowe wykonanie decyzji ustalającej opłatę adiacencką ze swej istoty prowadzi do uszczuplenia zasobów finansowych strony zobowiązanej do uiszczenia tej opłaty. Okoliczność ta zasadniczo nie może jednak spowodować trudnych do odwrócenia skutków ani szkody znacznych rozmiarów, albowiem uiszczenie kwoty pieniężnej ma charakter odwracalny. Udzielenie skarżącej ochrony tymczasowej na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. byłoby uzasadnione w razie wykazania przez nią takich nadzwyczajnych okoliczności, które w jej przypadku świadczyłyby o zaistnieniu przesłanek wstrzymania wykonania aktu określonych w tym przepisie. Samo twierdzenie, iż w razie nieuiszczenia przez skarżącą ustalonej zaskarżoną decyzją opłaty adiacenckiej w wysokości 3 202,00 zł, zostanie wszczęte przeciwko niej postępowanie egzekucyjne, nie świadczy o tym, że wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować trudne do odwrócenia skutki lub szkodę znacznych rozmiarów.

Z powyższych względów, wobec niespełnienia przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a., sąd orzekł, jak w postanowieniu.

Strona 1/1