Dnia 21 grudnia 2009 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi - Wydział II Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku L.D. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi I. K. i L.D. na pismo Starosty [...] z dnia [...] Nr [...] i [...] w przedmiocie przekazania do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. wniosku dotyczącego wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w sprawie wyłączenia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. od prowadzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie budynku handlowego postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. AG
I.K. i L.D. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na pismo Starosty [...] w przedmiocie przekazania do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. wniosku dotyczącego wszczęcia postępowania dyscyplinarnego w sprawie wyłączenia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. od prowadzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie budynku handlowego, żądając jednocześnie zwolnienia od kosztów sądowych.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 30 listopada 2009 r. skarżący zostali wezwani do złożenia wniosku na urzędowym formularzu, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W dniu 14 grudnia 2009 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek skarżącego L.D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych na urzędowym formularzu.
Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach skarżący prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną I.K. oraz dwiema córkami w wieku szkolnym. Źródłem dochodów rodziny jest wynagrodzenie za pracę I. K. w wysokości 1750 złotych, skarżący jest osobą bezrobotną. Wnioskodawca poinformował, iż rodzina otrzymuje również świadczenie rodzinne, dzieci otrzymują stypendium, a jedno z dzieci korzysta z pomocy w postaci posiłków w szkolnej stołówce. Skarżący posiada dom o powierzchni 211 m kw. oraz samochód osobowy marki Fiat Punto (rok produkcji 1996). Ponadto strona nie zadeklarowała posiadania majątku, oszczędności ani papierów wartościowych. Wnioskodawca oświadczył natomiast, że spłaca kredyt, którego rata miesięczna wynosi 215,59 złotych.
Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Prawo pomocy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez strony postępowania. Z tego względu przesłanki zastosowania tej instytucji winny być interpretowane w sposób ścisły. Udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony postępowania z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe.
Przedmiotem oceny w niniejszym postępowaniu jest przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. I tak, mając na uwadze przedstawione przez skarżącego okoliczności związane z sytuacją rodzinną i majątkową, należy uznać, iż wniosek strony zasługuje na uwzględnienie. Na uwadze należy mieć bowiem przede wszystkim fakt osiągania przez skarżącego niewysokich dochodów oraz konieczność zaspokojenia potrzeb czteroosobowej rodziny.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG